Biała (miasto)

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Współrzędne: 50°24' N 017°40' E

Biała

Herb Białej

Dewiza: brak

Gmina
- rodzaj

Biała (powiat prudnicki)
miejsko-wiejska

Założono

XIII wiek

Prawa miejskie

1327

Burmistrz

Arnold Aleksander Hindera

Powierzchnia

14,71 km²

Położenie

50° 24' N
17° 40' E

Liczba mieszkańców (2004)
- liczba ludności
- gęstość

2687
182,7 os./km²

Strefa numeracyjna
(do 2005)

Kod pocztowy

48-210

Tablice rejestracyjne

OPR

Położenie na mapie Polski

Biała

TERC10
(TERYT)

5162310014

Urząd miejski³

Rynek 10
48-210 Biała
tel. 77 438-76-20; faks 77 438-76-79

Strona internetowa miasta

Biała (do 1945 niem. Zülz) to miasto w woj. opolskim, w powiecie prudnickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Biała, nad rzeką Białą. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do starego woj. opolskiego.

[edytuj] Historia

Miejscowość znana od 1225 roku. Biała w następstwie wzmożonej kolonizacji, szczególnie niemieckiej, przybiera w roku 1285 nazwę Zülz. Osada otrzymała prawa miejskie w 1327 r. W 1428 roku przez Białą przeszły znaczne siły wojsk husyckich kierujących się w stronę Nysy. Doszło wtedy do krwawych potyczek, w których husyci pobili siły biskupie, lecz niedługo sami zostali pokonani. W 1502 i 1503 roku książę Jan Dobry oprócz nadania statutów cechowych tkaczom, krawcom, piekarzom i szewcom, nadał mieszkańcom Białej specjalny przywilej pozwalający na remont zniszczonych murów obronnych. Po śmierci w 1532 roku ostatniego księcia piastowskiego w Opolu, Śląsk znalazł się w granicach korony czeskiej, którą władali Habsburgowie. Ich panowanie na Śląsku przypada na lata 1532 - 1792. Biała w owym czasie posiadała dobrze rozwinięty handel i rzemiosło oraz zamek. W 1564 roku Cesarz Ferdynand I nadaje statuty cechowe rzeźnikom, kowalom, ślusarzom, bednarzom, blacharzom i stolarzom. Wielokrotnie miasto trawiły pożary, z czego dwa największe w roku 1544 i 1791. Wielkie straty w ludziach poniosła Biała podczas szalejącej zarazy w roku 1633 i 1654. W 1747 r. w Białej wybudowano w rynku nowy budynek dla władz miasta, określany jako ratusz. Po kolejnym wielkim pożarze w 1793 roku w mieście zaczęto budować murowane budynki. Po całkowitym podziale dziedzictwa w 1872 roku zamek kupiło miasto. Począwszy od 1875 roku zamek wykorzystywano na cele oświatowe. Tu mieściło się seminarium nauczycielskie do 1925 roku, następnie szkoła przygotowawcza dla dziewcząt, a po niej gimnazjum miejskie. W tym samym roku Biała obchodziła jubileusz 700-lecia istnienia. W czasie II wojny światowej została w Białej spalona wschodnia pierzeja Rynku z Ratuszem. Po drugiej wojnie Biała znalazła się w granicach państwa polskiego. W roku 1946 w zamku powstało gimnazjum, szkoła podstawowa, potem liceum ogólnokształcące, a w roku 1987 ta zabytkowa budowla została własnością Mody Polskiej. Z początkiem XXI wieku rozwija się prywatna sieć handlowa, a sama Biała nabiera cech miast zachodnioeuropejskich. Obecnie Biała stanowi ośrodek usługowy o znaczeniu lokalnym; drobny przemysł dziewiarski i materiałów budowlanych.