Chrześcijański Kościół Adwentystów
Z Wikipedii
| Chrześcijański Kościół Adwentystów | |
| Główna religia | Chrześcijaństwo |
| Czas założenia | 1860 |
| Wyznanie macierzyste | Milleryzm |
| Klasyfikacja religii | |
| Część serii dotyczącej |
| Adwentyzmu |
 |
| Geneza |
| Chrześcijaństwo · Protestantyzm Baptyzm · Pietyzm Arminianizm · Metodyzm Baptyści Dnia Siódmego · Milleryzm |
| Historyczni przywódcy |
| William Miller · Joshua V. Himes Charles Fitch · Hiram Edson Ellen G. White · James White Joseph Bates · Uriah Smith Alonzo T. Jones · Ellet J. Waggoner Michał Belina-Czechowski |
| Nauka |
| Powtórne Przyjście Chrystusa · Sabat Kondycjonalizm · Wielki bój Millenaryzm · Sąd śledczy Duch Proroctwa · Kreacjonizm |
| Praktyki |
| Modlitwa · Chrzest przez zanurzenie Umywanie nóg · Wieczerza Pańska Studium Biblii · Ewangelizacja |
| Ważniejsze denominacje |
| Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Kościół Adwentystów Odpocznienia Sabatu Kościół Adwentystów Obietnicy Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny · Kościół Reformowany Adwentystów Dnia Siódmego Rózga Pasterza · Trzecia Część Kościół Adwentystów Siódmego Dnia Stworzenia · Międzynarodowe Braterstwo Chrześcijański Kościół Adwentystów Pierwotny Chrześcijański Kościół Adwentystów |
Chrześcijański Kościół Adwentystów – jest kościołem protestanckim, powstałym wskutek tzw. przebudzenia adwentowego, jakie miało miejsce na terenie Stanów Zjednoczonych w XIX wieku. Charakteryzuje się on na tle innych wyznań adwentystycznych uznawaniem niedzieli za dzień święty, podobnie jak było to w pierwotnym ruchu Williama Millera.[1] Jest jedną z sześciu denominacji wyrosłych bezpośrednio z ruchu millerowskiego.
Spis treści |
[edytuj] Historia
[edytuj] William Miller
Chociaż pierwsze Chrześcijańskie Stowarzyszenie Adwentystów zostało założone w roku 1860 w Salem, w stanie Massachusetts, to jednak początki kształtowania się kościoła sięgają czasów nauczania baptystycznego kaznodziei Williama Millera w Pittsfield, w stanie Massachusetts. Od wielu lat Miller badał proroctwa starotestamentowej Księgi Daniela i nowotestamentowej Księgi Objawienia. Po dokonaniu na ich podstawie wielu obliczeń, obwieścił w 1831 r., że powtórne przyjście Chrystusa nastąpi w 1843 bądź 1844 r. Tysiące ludzi uwierzyło mu i sprzedali swoje posiadłości. Jego zwolennicy, nazwani Millerytami, oczekiwali powrotu Chrystusa i końca świata.
[edytuj] Jonathan Cummings, Charles F. Hudson, George Storrs
Jonathan Cummings (1785-1867), uczeń Millera, który przełożył przewidywania Millera na rok 1854, również miał istotny wpływ na osoby, które dały początek Chrześcijańskiemu Stowarzyszeniu Adwentystów. Trzeci korzeń wiary Chrześcijańskich Adwentystów możemy zauważyć w rozkwicie nauki o warunkowej nieśmiertelności wśród kaznodziejów adwentystycznych takich, jak Charles F. Hudson (1795-1881) i George Storrs (1796-1879). Odrzucając to, co było ich zdaniem grecką filozofią (nieśmiertelność duszy), nauczali, że chociaż ludzie stworzeni zostali nieśmiertelnymi, to jednak nieśmiertelność tę utracili w konsekwencji upadku Adama. Zmarli, według nich, oczekują w nieświadomości zmartwychwstania, kiedy to pobożni otrzymają życie wieczne, a bezbożni zostaną ostatecznie zgładzeni. Te nauki oddzieliły Chrześcijańskie Stowarzyszenie Adwentystów od niektórych millerytów.
- 1900 – Przyjęcie przez kościół „Deklaracji Zasad”
- 1964 – Połączenie Wspólnoty Życia i Adwentu (zorganizowanej w 1863 r. przez Johna T. Walsh’a i George Storrs’a) z Chrześcijańskim Kościołem Adwentystów.
[edytuj] Nauka
„Deklaracja Zasad” Chrześcijańskiego Kościoła Adwentystów naucza, że:
- Biblia jest natchnionym Słowem Bożym, jedynym nieomylnym źródłem wiary i praktyki.
- Bóg objawiony w trzech Osobach (Bóg Ojciec, Syn i Duch Święty) jest nieskończonym źródłem miłości, życia i sprawiedliwości.
- Jezus Chrystus przyszedł na świat, by zbawić ludzkość na krzyżu, zmartwychwstał, wstąpił do nieba, gdzie jest jedynym pośrednikiem między Bogiem a człowiekiem, a wkrótce przyjdzie sądzić żywych i umarłych.
- Człowiek stworzony został nieśmiertelnym, lecz na skutek grzechu stracił nieśmiertelność. Śmierć jest stanem nieświadomości zarówno dla pobożnych, jak i bezbożnych. Podczas powtórnego przyjścia Chrystusa nastąpi zmartwychwstanie: pobożni otrzymają życie wieczne, bezbożni zostaną zniszczeni na zawsze.
- Zbawienie jest możliwe dla każdego, niezależnie od jego uczynków, na podstawie aktu łaski Bożej. Można je otrzymać jedynie w tym życiu, przez doświadczenie nowonarodzenia – szczerego żalu za grzechu, wyznaniu go i przyjęciu Jezusa Chrystusa za pana swojego życia.
- Powtórne przyjście Chrystusa nastąpi widzialnie i słyszalnie dla wszystkich, podobnie jak jego wniebowstąpienie, co jest największą nadzieją dla Kościoła. Nastąpi wówczas zmartwychwstanie wierzących do życia wiecznego, oczyszczenie Ziemi z grzechu i odnowienie jej na wieczny dom dla zbawionych.
- Proroctwa biblijne podają w przybliżeniu czas powrotu Chrystusa i porównując go z obecnymi znakami czasu uważają, że Chrystus jest „tuż u drzwi”. W związku z tym, powinnością każdego chrześcijanina ma być głoszenie nadchodzącego dnia zbawienia.
- Kościół Boży składa się z wszystkich wierzących w Jezusa Chrystusa bez względu na ich przynależność religijną. Organizacja zboru ma mieć charakter kongregacjonalny, wolny od władzy duchowieństwa.
- Chrzest i Wieczerza Pańska są jedynymi ustanowieniami w kościele. Chrzest jest przyjmowany przez osoby w wieku świadomym i odbywa się przez całkowite zanurzenie w wodzie.
- Niedziela jest chrześcijańskim dniem odpoczynku i należy ją święcić na pamiątkę zmartwychwstania Chrystusa.
- Uczestnictwo w działaniach wojennych jest sprzeczne z naukami Jezusa Chrystusa i miłości do nieprzyjaciół. Chrześcijańscy Adwentyści odmawiają służenia w armii.
Kościół oficjalnie zaakceptował również następujące wyznania wiary:
- Skład Apostolski
- Zasady Wiary Narodowego Towarzystwa Ewangelicznego
- Duchowe Wyznanie Wiary
Od pozostałych kościołów ewangelicznych, Chrześcijański Kościół Adwentystów różni się przede wszystkim nauką o warunkowej nieśmiertelności i postrzeganiem śmierci, jako stanu nieświadomości człowieka, aż do zmartwychwstania.
[edytuj] Działalność
Kościół prowadzi misje, posiada placówki oświatowe (m.in. Uniwersytet Aurora), wydaje literaturę, organizuje konferencje i obozy. Generalna Konferencja kościoła zjeżdża się raz na trzy lata. Centrala Chrześcijańskiego Kościoła Adwentystów znajduje się w Charlotte, w stanie Karolina Północna.
[edytuj] Statystyki
Chrześcijański Kościół Adwentystów posiada na terenie Stanów Zjednoczonych i Kanady 35.000 członków w 325 zborach. Największe skupisko zborów znajduje się na wschodnim wybrzeżu USA, w stanach: Georgia, Karolina Północna, Karolina Południowa, Wirginia i Wirginia Zachodnia.
Obszarem działalności Kościoła, poza USA i Kanadą, objętych jest obecnie 11 krajów świata – Indie, Japonia, Malezja, Nowa Zelandia, Filipiny, Meksyk, Honduras, Chorwacja, Nigeria, Liberia, Ghana, gdzie łączna liczba członków wynosi 28.000.
Ogólnoświatowa liczba dorosłych, ochrzczonych wyznawców kościoła to około 63.000 osób.
Chrześcijański Kościół Adwentystów jest członkiem Ewangelicznej Rady Odpowiedzialności Finansowej, Stowarzyszenia Ewangelicznych Misji Zagranicznych i Narodowego Towarzystwa Ewangelicznego.
[edytuj] Źródła
- Churches and Church Membership in the United States (1990), Glenmary Research Center.
- Encyclopedia of American Religions, pod redakcją J. Gordon Melton’a.
- Frank S. Mead, Samuel S. Hill, and Craig D. Atwood, Handbook of Denominations in the United States.
- Clyde E. Hewitt, Midnight and Morning: The Millerite Movement and the Founding of the Advent Christian Church, 1831-1860, Venture Books, 1984.
- George R. Knight, Millennial Fever and the End of the World: A Study of Millerite Adventism, Boise, Idaho, Pacific Press, 1993.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Generalna Konferencja Chrześcijańskich Adwentystów
- Uniwersytet Aurora
- Podstawowe informacje
- Isaac Wellcome, Historia Poselstwa Drugiego Adwentu i Misja, Nauka i ludzie, 1874
- Adherents.com
[edytuj] Przypisy
- ↑ Pierwotnie wszyscy adwentyści święcili niedzielę. Zmiany w tej kwestii pojawiły się dopiero po „wielkim rozczarowaniu” w 1844 r. wśród nielicznej grupy adwentystów, która dała początek obecnemu Kościołowi Adwentystów Dnia Siódmego.
