Diugoń

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Diugoń

Systematyka

Dugong

diugoń

Nazwa systematyczna

Dugong dugon

(Müller, 1776)

Status ochronny wg IUCN
EX	EW	CR	EN	VU	NT	LC

Kategoria: narażony

Występowanie

Diugoń (Dugong dugon) - morski ssak zaliczany do syren, jedyny przedstawiciel rodziny diugoni.

Długość ciała do 3 m, ciężar do 170 kg. Ciało krępe, masywne, pysk tępo zakończony, w przedniej części żuchwy i szczęki górnej tarcze rogowe, służące do rozcierania roślin. Żywi się trawą morską. Górna warga ruchliwa, silnie rozwinięta, porośnięta krótką szczeciną, oczy małe, brak małżowin usznych. Tułów walcowaty, zwężający się ku tyłowi, kończyny przednie w kształcie płetw, z zaznaczonymi pięcioma palcami, kończyny tylne zredukowane. Na płetwach piersiowych brak kopytek, które występują u manatów. Płetwa ogonowa u diugonia rozwidlona i wcięta, ustawiona w płaszczyźnie poziomej. Nie ma płetwy grzbietowej. Zamieszkuje wody przybrzeżne tropikalnej strefy Oceanu Indyjskiego i Spokojnego. Populacja około 10 tys. osobników zamieszkuje obszar Wielkiej Rafy Koralowej i wody przybrzeżne Nowej Gwinei. Uważa się, że przed 1970 rokiem duża populacja diugoni zamieszkiwała wody u wybrzezy Mozambiku i Kenii.

Samica diugonia dojrzewa płciowo między 8-18 rokiem życia. Po trwającej około roku ciąży wydaje na świat, pod wodą, najczęściej jedno młode. Matka natychmiast po porodzie transportuje młode na powierzchnię, aby mogło po raz pierwszy nabrać powietrza. Niemowlę diugonia ma około 90 cm długości. W czasie karmienia, kiedy mały diugoń jeszcze nie umie pływać, samica kładzie się na wznak i przytrzymuje go przednimi kończynami na piersiach. Matki karmią młode ok. dwóch lat.

Zobacz też: krowa morska