Dowództwo Okręgu Korpusu nr VII w Poznaniu
Z Wikipedii
Dowództwo Okręgu Korpusu nr VII w Poznaniu (Dowództwo Okręgu Generalnego w Poznaniu) powstało na bazie Dowództwa Głównego Wojsk Polskich byłego Zaboru Pruskiego, które na mocy rozkazu nr 216 Naczelnego Dowództwa Wojsk Polskich z 28 sierpnia 1919 zostało przekształcone w Dowództwo Frontu Wielkopolskiego i Dowództwo Okręgu Generalnego w Poznaniu.
Dowództwo mieściło się w przy ul. Babińskiego 1 w dawnym budynku pruskiego dowództwa.
1 września 1939 DOK nr VII zostało przeorganizowane na terenie Cytadeli w dwa dowództwa:
- Grupy Operacyjnej "Koło" (dowódca – gen. bryg. Edmund Knoll-Kownacki)
- etapów Armii "Poznań" (dowódca – płk dypl. Romuald Wolikowski)
[edytuj] Garnizony
Swoim zasięgiem terytorialnym DOK nr VII obejmowało praktycznie całość województwa poznańskiego i północno-zachodnią część województwa łódzkiego. Wojsko stacjonowało w garnizonach:
- Poznań - 14 Dywizja Piechoty, 57 pp, 58 pp, Wielkopolska Brygada Kawalerii, 15 puł, 7 psk, 14 pal, 7 dac, 7 dak
- Gniezno - 17 Dywizja Piechoty, 69 pp, 17 pal, 17 dac
- Kalisz - 25 Dywizja Piechoty, 29 pp, 25 pal
- Krotoszyn - 56 pp
- Leszno - 55 pp, 17 puł
- Ostrów Wlkp. - 60 pp
- Pleszew - 70 pp
- Września - 68 pp
W różnych okresach wojsko stacjonowało również w garnizonach:
[edytuj] Dowódcy
- 1919-1920 – gen. Józef Dowbor-Muśnicki
- 1920-1925 – gen. Kazimierz Raszewski
- 1925-1926 – gen. Kazimierz Sosnkowski
- 1926-1927 – gen. Edmund Hauser
- 1927-1932 – gen. Kazimierz Dzierżanowski
- 1932-1934 – gen. Oswald Frank
- 1935-1939 – gen. bryg. Edmund Knoll-Kownacki
