Dziennik Łódzki

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Dziennik Łódzki
Dziennik Łódzki z 6 stycznia 1884
Częstotliwość	dziennik
Kraj	Polska
Wydawca	Polskapresse
Rodzaj czasopisma	informacyjno - polityczne
Pierwsze wydanie	1884
Redaktor naczelny	Julian Beck
Średni nakład	2006 - ? egz.
Format	A3
Liczba stron	28
ISSN	0208-7707
Strona internetowa czasopisma

"Dziennik Łódzki" - najstarsza łódzka, nadal ukazująca się gazeta.

6 stycznia 1884 ukazał się pierwszy numer „Dziennika Łódzkiego”. Największym entuzjastą, faktycznym redaktorem prowadzącym pismo, był publicysta i były współpracownik „Gazety Łódzkiej” (dodatku do Lodzer Zeitung) Henryk Elzenberg.

Oficjalnie jako wydawca wszędzie figurował inżynier Stefan Kossuth, a nominalnie redaktorem odpowiedzialnym Zdzisław Kułakowski to właśnie Elzenbergowi „Dziennik” zawdzięcza rozwój i funkcjonowanie. To między innymi dzięki jego staraniom, gazeta otrzymała potężne wsparcie finansowe ze strony Edwarda Herbsta – dyrektora naczelnego zakładów Karola Scheiblera.

Wsparcie Herbsta pozwoliło na płynne funkcjonowanie pisma na okres co najmniej dwóch pierwszych lat. Dzięki wsparciu fabrykanta, DŁ miał swoją własną drukarnię, a na sam rozruch przeznaczył ponoć ogromną na tamte czasy kwotę 40 tys rubli. Dziennikarze otrzymywali wynagrodzenia na czas, a ich pensje były porównywalne do wynagrodzeń najlepszych ówczesnych dzienników Królestwa Polskiego.

Z DŁ współpracowali między innymi Jan Wisłocki, Maria Szeliga, Eliza Orzeszkowa.

Dziennik, który ukazywał się w latach 1884 – 1892, wychodził w formacie tabloidu. Objętość wynosiła zwykle cztery kolumny, do których czasem dołączano tzw. dodatki, w postaci dłuższych fragmentów powieści lub ogłoszenia. Pierwsza strona, to zwykle obszerny tekst na cała stronę, o tematyce gospodarczej, uzupełniany notowaniami z giełd. Druga strona zajmowały teksty z dziedziny „Przemysł i Handel”. Dalej umieszczano „Kronikę Łódzką”, „Kronikę krajową i zagraniczną”, oraz „Telegramy” które miały pełnić substytut tekstów politycznych w gazecie. Uzupełnieniem trzeciej strony była statystyka ruchu ludności, w której zamieszczano nawet co ważniejszych gości hotelowych, przebywających wówczas w Łodzi. Ostatnią stronę zapełniały ogłoszenia.

Tytuł "Dziennik Łódzki" pojawił się następnie w 1919 roku, jednak nie zdołał powodzenia i przestał się ukazywać.

W 1931 roku, pojawił się niejako kontynuator Dziennika Łódzkiego z XIX wieku oraz Dziennika (z 1919 roku). 19 września, ukazał się pierwszy numer „Dziennika Łódzkiego - Niezależnego pisma porannego”, ale już 22 czerwca 1932 zmieniono nazwę na „Ilustrowany Dziennik Łódzki”. Redaktorem odpowiedzialnym był Józef Przybylski. Gazeta była ośmieostronicowa w formacie A3.

Cykl wydawniczy gazety przerwała II wojna światowa. Jednak już 1 lutego 1945 roku ukazał się pierwszy powojenny numer DŁ. Liczący 4 strony przetrwał raptem 10 numerów. Nie do końca wiadomo jaka była przyczyna wstrzymania wydawnictwa, ale po paru miesiącach 6 lipca 1945 roku, wznowiono publikację.