Edmund Wnuk-Lipiński
Z Wikipedii
Prof. dr hab. Edmund Wnuk-Lipiński (ur. 4 maja 1944 w Suchej pod Tucholą), polski socjolog, założyciel i pierwszy dyrektor Instytutu Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk, pisarz science fiction. Wykładał w Instytucie Nauk Humanistycznych w Wiedniu, na Uniwersytecie Notre Dame i Wissenschaftskolleg w Berlinie. Wysoki członek międzynarodowych organizacji socjologicznych, autor kilku naukowych opracowań z dziedziny socjologii. Kierownik Katedry Socjologii, Prezydent Honorowy, a od 28.09.2006 r. Rektor Collegium Civitas w Warszawie. Jest również członkiem Rady Patronackiej Instytutu Jagiellońskiego.
W latach 1989-1991 kierował zespołem doradców naukowych Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego.
[edytuj] Wybrana bibliografia socjologiczna
- Demokratyczna rekonstrukcja. Z socjologii radykalnej zmiany ustrojowej, Wydaw. Nauk. PWN 1996
- Granice wolności. Pamiętnik polskiej transformacji, SCHOLAR 2003
- Świat międzyepoki, Znak 2004
- Socjologia życia publicznego, SCHOLAR 2005
[edytuj] Literatura science fiction
Wnuk-Lipiński jako pisarz science fiction specjalizuje się w powieściach fantastyki socjologicznej – opisującej postawy ludzi z różnych grup społecznych wobec rządów państwa totalitarnego. Obok Janusza A. Zajdla był prekursorem tego nurtu w polskiej literaturze s-f.
Autor m.in. trylogii Apostezjon:
Laureat nagrody im. Janusza A. Zajdla za Rozpad połowiczny (1988).
