Edward Smith
Z Wikipedii
Edward John Smith (ur. 27 stycznia 1850, zm. 15 kwietnia 1912) - pierwszy i zarazem ostatni kapitan RMS Titanic.
Po ukończeniu, w wieku 13 lat, szkoły podstawowej Etruria British School rozpoczął karierę na morzu jako chłopiec pokładowy. w 1867 r. zaciągnął się na statek Senator Weber, którym dowodził jego przyrodni brat Joseph Hancock. W 1875 r. Smith otrzymał patent oficerski i objął swoje pierwsze dowództwo na statku Lizzie Fennel. W 1880 r. rozpoczął pracę dla White Star Line gdzie dowodził statkami handlowymi na linii do Australii i pasażerskimi na linii do Stanów Zjednoczonych. Wkrótce wyrobił sobie renomę znakomitego kapitana i zaczął dowodzić największymi i najnowocześniejszymi statkami White Star Line, m. in. Adriatic, Germanic, Majestic i Olympic. Został odznaczony Medalem Transportu, a po udziale w transportowaniu wojska w czasie wojny burskiej mianowano go honorowym komandorem Royal Naveal Reserve. W 1904 r. został mianowany komodorem floty White Star Line.
Wraz z żoną Eleonorą i córką Heleną mieszkał w okazałym domu w Southampton. Zarabiał 1250 funtów rocznie i dodatkowo 200 dolarów premii za każdy bezwypadkowy rejs statku pod jego komendą. (Dla porównania Frederick Fleet, obserwator na Titanicu, zarabiał ok. 60 funtów rocznie).
Przez lata służby kapitan Smith wyrobił sobie opinię "bezpiecznego kapitana". Niektórzy pasażerowie decydowali się na rejs przez Atlantyk tylko na statkach pod jego komendą. Mimo takiej opinii, miał w swojej karierze kilka niebezpiecznych sytuacji. W lipcu 1911 r. dowodzony przez niego Olympic, podczas manewrowania w Nowojorskim porcie, uszkodził holownik, a we wrześniu tego samego roku, doszło do kolizji Olympica z krążownikiem HMS Hawke.
W wieku 62 lat został kapitanem Titanica, w owym czasie największego i najbardziej luksusowego statku pasażerskiego na świecie. Miało to być ukoronowanie jego marynarskiej kariery, gdyż po ukończeniu dziewiczego rejsu statku miał zamiar przejść na emeryturę.
Na pokład wszedł 10 IV 1912 o 7 rano. O 12 w południe Titanic wyruszył w swój pierwszy, a zarazem ostatni, rejs do Nowego Jorku.
Wieczorem, 14 IV 1912 r., Smith brał udział w uroczystm przyjęciu wydanym na jego cześć przez Georgea Widenera i jego rodzinę. W związku z napływającymi meldunkami o napotykanych w okolicy górach lodowych, wyszedł wcześnie z przyjęcia. Udał się na mostek kapitański i poprosił pełniącego wachtę drugiego oficera Charlesa Lightollera, aby ten informował go w razie niebezpieczeństwa, a następnie poszedł spać. Około 23.40 Titanic zderzył się z górą lodową. Smith pośpieszył na mostek, odebrał raport o wypadku od pierwszego oficera Williama Murdocha, polecił drugiemu oficerowi przygotowanie łodzi ratunkowych i udał się, razem z Thomasem Andrewsem, na inspekcję statku.
Niewiele wiadomo co działo się ze Smithem bezpośrednio przed zatonięciem statku. Ostatni raz widziano go na mostku kapitańskim. Jego ciało nie zostało odnalezione.
29 VII 1914 r. w Lichfild odsłonięto, ufundowany przez córkę, pomnik kapitana Edwarda Johna Smitha.
