Elżbieta Kowalska
Z Wikipedii
Elżbieta Kowalska (ur. 1 czerwca 1944 roku) - polska szachistka.
W latach 60. i 70. znajdowała się w szerokiej czołówce polskich szachistek. Po raz pierwszy w finale mistrzostw Polski wystąpiła w roku 1964 w Spale. Do roku 1983 w finałowych turniejach wystąpiła 15 razy. Największy sukces odniosła w roku 1967 w Kielcach, zdobywając tytuł mistrzyni Polski. Oprócz tego, w latach 1973 i 1980 zajmowała IV, w 1968 i 1979 - V, a w 1965 i 1969 - VI miejsca w mistrzostwach kraju. W roku 1979 zwyciężyła w otwartym turnieju w Warszawie (przed Agnieszką Brustman), a w roku 1988 zajęła IV miejsce w międzynarodowym turnieju w Grudziądzu. Duży sukces osiągnęła w roku 1994, pokonując na turnieju w Wiśle czołową w latach 80. zawodniczkę świata, Martę Lityńską.
Posiada tytuł mistrzyni FIDE, który otrzymała w roku 1989.
Notowania na liście rankingowej FIDE w październiku 2006 roku:
- Ranking - 1967
- Miejsce na liście krajowej - 1463 (111. wśród kobiet)
- Miejsce na liście światowej - 44654
[edytuj] Linki zewnętrzne
- (en) Elżbieta Kowalska – wybrane partie szachowe
- (en) Elżbieta Kowalska – karta na stronie FIDE
| Poprzedniczka Krystyna Radzikowska |
Mistrzyni Polski w szachach 1967 |
Następczyni Mirosława Litmanowicz |
