Ewa Kuryluk
Z Wikipedii
Ewa Kuryluk (ur. 5 maja 1946 w Krakowie) – polski historyk sztuki, artystka, malarka, także poetka. Córka Karola Kuryluka.
Uczyła się we wiedeńskim gimnazjum. W latach 1964-1970 studiowała już w Polsce, na warszawskiej ASP. Uczestniczyła w ruchu "O poprawę", współtworzyła grupę "Śmietanka". Założyła fundację Amici di Tworki, współpracowała z Amnesty International. Współtwórczyni i członkini redakcji Zeszytów Literackich. W 1981 przeprowadziła się do Nowego Jorku, mieszka także w Paryżu.
Jej książka Goldi, Apoteoza zwierzaczkowatości w 2005 została nominowana do Nagrody literackiej Nike.
[edytuj] Książki, tomiki poetyckie i publikacje
- 1974 - Wiedeńska Apokalipsa. Eseje o sztuce i literaturze wiedeńskiej około 1900.
- 1976 - Salomé albo o Rozkoszy. O grotesce w twórczości Aubreya Beardsleya
- 1979 - Hiperrealizm - Nowy Realizm
- 1979 - Kontur
- 1982 - Podróż do granic sztuki
- 1984 - Pani Anima
- 1991 - Wiek XXI
- 1997 - Grand Hotel Oriental
- 1998 - Weronika i jej chusta. Historia symbolizmu i struktura "prawdziwego" obrazu
- 2001 - Encyklopedierotyk
- 2002 - Art mon amour. Szkice o sztuce (Sztuka czyli miłość)
- 2004 - Goldi. Apoteoza zwierzaczkowatości
