Filip II Macedoński

Z Wikipedii

Filip II Macedoński (382 p.n.e.-336 p.n.e.) syn Amyntasa III, król Macedonii w latach 359 p.n.e.-336 p.n.e.. Walczył przeciwko lokalnym plemionom i miastom greckim. Ojciec Aleksandra Wielkiego.

[edytuj] Macedonia za Filipa II

Wybitny polityk i wódz. Scalił kłócące się frakcje i stworzył silne, nowoczesne państwo. Zreformował armię, tworząc piechotę (pedzetairoi) i jazdę, tzw. towarzysze króla (hetairoi). Wprowadzono taktykę falangi, żołnierzy wyposażono we włócznie (sarissy). Podbił dzięki temu Metony, Pydnę, Potidei i Amfipolis uzyskując w ten sposób dostęp do morza. Następnie w Tracji zdobył kopalnie złota, dzięki czemu mógł bić złote statery. W roku 358 p.n.e. podbił Ilirów południowych. Następnie wmieszał się w sprawy greckie i pokonał Fokejczyków, którzy w 352 p.n.e. zagarnęli skarb świątyni delfickiej. Wobec tego Ateny, bojąc się opanowania półwyspu przez Macedonię, wypowiedziały im wojnę, jednak nie mając środków na wojnę doprowadziły do podpisania w roku 346 p.n.e. pokoju Filokratesa, na mocy którego dominującą pozycję w Amfiktionii Delfickiej zajął Filip II. Jednak już w roku 340 p.n.e. Demostenes doprowadził do powstania Związku Helleńskiego przeciwko Filipowi. Do kolejnej walki z Atenami i Tebami doszło pod Cheroneją w roku 338 p.n.e.. Na mocy pokoju w 337 p.n.e. w Koryncie:

• Rozwiązano Związek Beocki
• Wprowadzono do Teb macedońską załogę
• Filip zwrócił wszystkich jeńców i zobowiązał się nie naruszać wewnętrznej autonomii Aten
• Utworzono Związek Koryncki do którego należała Macedonia i cała Grecja (oprócz Sparty). Hegemonem związku został Filip.

W roku 336 p.n.e. zorganizował wyprawę przeciwko Persji, ale w trakcie przygotowań do wyprawy został zamordowany przez Pauzaniasza podczas igrzysk w Ajgaj, które uświetniały ślub córki jego i Kleopatry - również Kleopatry (Macedońskiej) i Aleksandra z Epiru. Pozostawił swemu prawemu synowi Aleksandrowi silne państwo z perspektywą podboju Persji na wschodzie.

[edytuj] Życie prywatne

Poślubił córkę króla Epiru - Olimpias, dla przypieczętowania z nim politycznego sojuszu. Około 340 p.n.e. rozwiódł się z Olimpias i poślubił Kleopatrę. Filip II miał również inną córkę Tessalonikę, późniejszą żonę Kassandra oraz syna Filipa - oboje pochodzili z nieprawego łoża.

[edytuj] Bibliografia

• Jaczynowska M., „Rzym” [w:] Historia starożytna, red. M. Jaczynowska, Warszawa 1999.
• Wolski J., Historia powszechna. Starożytność, Warszawa 1992.