Franciszek Krawczykowski

Z Wikipedii

Franciszek Krawczykowski (ur. w 1906 r. w Przystajni, pow. Kalisz, zm. 2 lipca 1952 r. w komunistycznym więzieniu na Mokotowie w Warszawie) – harcerz, nauczyciel, podporucznik żandarmerii, członek ZWZ-AK i Narodowych Sił Zbrojnych, ps. ""Kaczynos", "Adam Adamski", "Adamczyk".

Ukończył gimnazjum i seminarium nauczycielskie, po czym przeniósł się do Łodzi, gdzie do wybuchu wojny pracował jako nauczyciel. Ukończył Szkołę Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu, odbył staż w 8 Dywizjonie Żandarmerii. Wziął udział w wojnie obronnej 1939 r. jako podporucznik żandarmerii. Po klęsce zaangażował się w działalność konspiracyjną. Do kwietnia 1940 r. działał na terenie Lwowa, następnie w Warszawie. Od marca 1941 r. pełnił funkcję zastępcy kierownika II Odziału i pełniącego obowiązki kierownika II Odziału Komendy ZWZ-AK w Obwodzie Opoczno. Ukończył prawo na tajnych kompletach. W lipcu 1943 r. przeszedł do Komendy Głównej NSZ jako szef II Oddziału, od września 1944 r. do kwietnia 1945 r. był szefem II Odziału Komendy Okręgu VIII Częstochowa NSZ. Od kwietnia 1945 r. w Poznaniu, gdzie został szefem II Oddziału II Okręgu NSZ. 10 czerwca 1945 r. został aresztowany przez UB w Poznaniu. Wyrokiem Wojskowego Sądu Okręgu Poznańskiego został skazany na 10 lat więzenia (karę zmniejszono do 5 lat). Karę odbywał w więzieniu we Wronkach. Na mocy amnestii bierutowskiej został zwolniony w 1947 r. W 1949 r. został aresztowany ponownie w Chorzowie. W lipcu 1951 r. został skazany przez Sąd Wojewódzki w Warszawie na karę śmierci. Wyrok wykonano 2 lipca 1952 r. w więzieniu mokotowskim.