Frank Knox
Z Wikipedii
| Frank Knox Ur. 1 stycznia 1874 w Bostonie, Massachusetts Zm. 28 kwietnia 1944 w Waszyngtonie, D.C. |
|
 |
|
| 46. Sekretarz marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych | |
| Okres urzędowania | od 11 lipca 1940 do 28 kwietnia 1944 |
| Partia polityczna | Partia Republikańska |
| Poprzednik | Charles Edison |
| Następca | James Forrestal |
William Franklin "Frank" Knox (ur. 1 stycznia 1874 w Bostonie, zm. 28 kwietnia 1944 w Waszyngtonie) - polityk i dziennikarz amerykański.
Knox ukończył Alma College w Michigan. W czasie wojny USA z Hiszpanią w roku 1898 służył w ochotniczym pułku Bezwzględnych jeźdźców (Rough Riders), sformowanym i dowodzonym przez późniejszego prezydenta Theodore'a Roosevelta. Po zakończeniu tego konfliktu Knox był dziennikarzem w Grand Rapids (Michigan). Podczas wyborów prezydenckich roku 1912 popierał kandydaturę byłego prezydenta i swego dowódcy Roosevelta, który kandydował z ramienia Partii Postępowej i uzyskał wynik lepszy od oficjalnego kandydata republikanów Williama Tafta, choć przegrał z demokratą Woodrowem Wilsonem.
W czasie I wojny światowej ochotniczo służył jako oficer artylerii we Francji.
W roku 1930 Knox, który około roku 1900 zmienił swoje pierwsze imię na Frank, został publicystą i jednym z dyrektorów wpływowej gazety z Chicago Chicago Daily News. Był w tym czasie aktywnym działaczem Partii Republikańskiej.
W roku 1936 został mianowany kandydatem swej partii na urząd wiceprezydenta USA u boku gubernatora Kansas Alfa Landona. Republikanie przegrali wówczas wysoko z kandydatami demokratów, urzędującymi prezydentem i wiceprezydentem Franklinem Delano Rooseveltem i Johnem Nance Garnerem. Wygrali wybory tylko w dwóch (Maine i Vermont) stanach, co dało im tylko 8 głosów elektorskich.
Knox, z przekonania bardziej liberał i przeciwnik izolacjonizmu, popierał politykę prezydenta Roosevelta, który powołał go, wraz z innym wpływowym republikaninem, byłym sekretarzem stanu Henrym Stimsonem, który został sekretarzem wojny, na sekretarza marynarki w roku 1940. Na tym stanowisku Knox odegrał wielką rolę w czasie II wojny światowej.
Zmarł nagle na serce w Waszyngtonie. Jego żona, Annie Reid Knox, na jego cześć założyła Stypendium Knoxa, które oferuje możliwość studiowania w USA (Harvard) mieszkańcom krajów Wspólnoty Narodów.
Okręt USS Frank Knox został nazwany tak na jego cześć, ale Fort Knox wziął swoje imię nie od niego, lecz Henry'ego Knoxa.
Prezydent: Franklin Delano Roosevelt — Wiceprezydent: John Nance Garner • Henry Wallace • Harry S. Truman
Szefowie Departamentów: Dyplomacja: Cordell Hull • Edward Stettinius, Jr. — Wojna: George H. Dern • Harry Hines Woodring • Henry L. Stimson — Skarb: William H. Woodin • Henry Morgenthau — Sprawiedliwość: Homer S. Cummings • William F. Murphy • Robert Houghwout Jackson • Francis B. Biddle — Poczta: James A. Farley • Frank C. Walker Marynarka Wojenna: Claude A. Swanson • Charles Edison • Frank Knox • James Forrestal — Rolnictwo: Orville L. Freeman — Zasoby wewnętrzne: Harold L. Ickes — Rolnictwo: Henry Wallace • Claude R. Wickard — Handel: Daniel C. Roper • Harry Lloyd Hopkins • Jesse H. Jones • Henry Wallace — Praca: Frances Perkins
Pozostali członkowie Gabinetu: Dyrektor Urządu Planowania i Budżetu: Lewis Douglas • Daniel W. Bell • Harold E. Smith
| Poprzednik Charles Curtis |
Kandydat Republikanów na urząd Wiceprezydenta USA, 1936 (porażka) | Następca Charles L. McNary |
| Poprzednik Charles Edison |
Sekretarz marynarki USA 1940-1944 |
Następca James Forrestal |
