Fronda (czasopismo)

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Fronda
Częstotliwość	kwartalnik
Kraj	Polska
Wydawca	Fronda.PL
Rodzaj czasopisma	kultura/cywilizacja
Pierwsze wydanie	1994
Redaktor naczelny	Marek Horodniczy
Format	A5
ISSN	1231-6474
Strona internetowa czasopisma

Fronda - kwartalnik o charakterze cywilizacyjnym założony w 1994 roku przez Rafała Smoczyńskiego i Grzegorza Górnego. Ukazuje się w nakładzie ok. 5 tys. egz. Od sierpnia 2005 roku redaktorem naczelnym jest Marek Horodniczy.

Właścicielami spółki wydającej pismo są od 2002 roku warszawscy przedsiębiorcy Tadeusz Grzesik i Michał Jeżewski. Wydawnictwo publikuje także w serii Biblioteka "Frondy" książki autorów polskich (także wznowienia publikacji z lat 30. i 40. XX wieku) oraz tłumaczenia z języków obcych (zwłaszcza angielskiego, francuskiego i rosyjskiego). Zakres podejmowanej w nich tematyki wchodzi teologia i filozofia chrześcijańska, współczesna polska poezja, dramat i proza, a także publicystyka o tendencji konserwatywnej i katolickiej.

[edytuj] Profil ideowy

Specyfikę periodyku oddaje jego podtytuł: "Pismo poświęcone". "Fronda" odwołuje się do nauki Kościoła katolickiego, w szczególności do encyklik Jana Pawła II, korzystając jednocześnie z estetyki kontrkulturowej i instrumentarium postmodernizmu.

Od początku swego istnienia "Fronda" była wyrazem buntu wobec "politycznej poprawności" i stanowiła próbę wykreowania młodzieżowej "mody na konserwatyzm", która w dużej mierze się zresztą powiodła. Od pierwszych numerów pojawiały się teksty dot. "cywilizacji śmierci" (wywiad z nekrofilką, przegląd prasy gejowskiej), krytyczne wobec przekonań liberalnych (szwedzkie "chrześcijaństwo bez Boga") i postkomunizmu oraz przywołujące kontrowersyjne tradycje polityczne (Pinochet, Salazar, Legion Michała Archanioła), a także odwołujące się do estetyki reklamy grafiki propagujące różaniec, spowiedź czy wodę święconą.

Od końca lat 90. "Fronda" skoncentrowała się na związkach kultury i religii. Opublikowała m.in. poważne dyskusje nt. możliwości wypracowania przez Kościół tzw. pozytywnej teologii judaizmu, liczne wywiady z polskimi i zagranicznymi hierarchami katolickimi, w tym z kardynałem Ratzingerem. W piśmie często spotyka się nawiązania do scholastycznej filozofii sztuki oraz myślicieli XX-wiecznych: Thomasa Stearnsa Eliota, Gilberta Keitha Chestertona, Nikołaja Bierdiajewa, Jacquesa Maritaina i Erica Voegelina.

[edytuj] Znaczenie pisma i opinie o nim

"Fronda" przez wielu hierarchów (m.in. abp. Józefa Michalika i abp. Józefa Życińskiego) uważana jest za awangardę młodej inteligencji katolickiej w Polsce. ^[1]

Członkami redakcji są m.in. poeta Wojciech Wencel, filozof Rafał Tichy, historyk Nikodem Bończa-Tomaszewski oraz eseiści Filip Memches i Aleksander Kopiński.

Na łamach pisma publikowali też tacy autorzy, jak: poeci Krzysztof Koehler, Wojciech Kudyba, Stanisław Chyczyński, Szymon Babuchowski i Tadeusz Dąbrowski, historyk Paweł Skibiński, publicyści Lech Jęczmyk, Remigiusz Okraska i Tomasz Terlikowski oraz eseiści Paweł Lisicki i Cezary Michalski.

Ostro atakowana przez środowiska lewicowo-liberalne ^[2], "Fronda" wzbudza kontrowersje również na prawicy ^[3], zwłaszcza swoją prowokacyjną szatą graficzną oraz poetyką tekstów, często opatrywanych "rewolwerowymi" tytułami.