Hemimorfit

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

hemimorfit

Hemimorfit – minerał z gromady krzemianów. Należy do minerałów rzadkich, rozprzestrzenionych tylko w niektórych rejonach Ziemi.

Nazwa pochodzi od gr. hemi = pół i morpho = kształt; nawiązuje do charakterystycznego kształtu kryształów tego minerału (wyglądają jakby były przecięte na pół).

[edytuj] Właściwości:

Wzór chemiczny: Zn₄[(OH) ₂/Si₂O₇]xH₂O – uwodniony krzemian cynku
Układ krystalograficzny: rombowy
Twardość: 4,5 -5
Gęstość: 3,24 –3,45
Rysa: biała
Barwa: najczęściej bezbarwny, też: żółty, zielononiebieski, brązowy
Przełam: muszlowy
Połysk: silny szklisty
Łupliwość: doskonała, wyraźna

Rozpuszcza się w kwasie solnym. Występuje w skupieniach zbitych (galman) , ziarnistych groniastych, naciekowych (kalamin), włóknistych, skorupowych. Tworzy kryształy tabliczkowe, krótkosłupowe, igiełkowe, z wyraźnym podłużnym prążkowaniem. Jest kruchy, przezroczysty, często współwystępuje z: smithsonitem, hydrocynkiem, sfalerytem, galeną, cerusytem, anglezytem.

[edytuj] Występowanie:

Tworzy się jako minerał wtórny w strefach utleniania (wietrzenia) kruszców cynku; głównie sfalerytu.

Miejsca występowania: Włochy – Sardynia; Meksyk, USA – Montana, Pensylwania, Utah, Kalifornia, Newada; Algieria, Austria, Niemcy, Wielka Brytania.

W Polsce – występuje w śląsko – krakowskich złożach kruszców cynku i ołowiu

[edytuj] Zastosowanie:

ważna ruda cynku (52,4% Zn).
cenny kamień kolekcjonerski (szczególnie ładnie wykształcone kryształy oraz szczotki krystaliczne)
kryształy bezbarwne i niebieskie znajdują zastosowanie w jubilerstwie.

Zobacz galerię na Wikimedia Commons:
Hemimorfit

[edytuj] Bibliografia:

J.Żaba - Ilustrowany słownik skał i minerałów – Videograf II Sp. z o. o - 2003r.
W. Schumann – Minerały świata – O. Wyd.”Alma- Press” 2003r.
J.Bauer – Przewodnik Skały i minerały – Wyd. Multico 1997r.