Henryk Alszer
Z Wikipedii
Henryk Alszer (ur. 7 maja 1918 w Chorzowie, zm. 31 grudnia 1959 w Rudzie Śląskiej), znany też jako Walter Duczek – były polski piłkarz, napastnik. Reprezentant Polski, olimpijczyk z Helsinek w 1952.
Henryk Alszer był wychowankiem przedwojennego RKS Hajduki, później grał w Hajduczance, w KS Chorzów, a wybuch wojny zastał go jako zawodnika 06 Załęże, a w latach 1939-1941 w Bergknappen (podczas okupacji hitlerowskiej na Górnym Śląsku dalej grano w piłkę nożną w tzw. Śląskiej Gaulidze). Rok 1942 jak wielu innych piłkarzy skończył się dla Alszera podobnie: powołaniem do Wehrmachtu. Jeszcze przed końcem zmagań wojennych w Europie Henrykowi Alszerowi udało się zdezerterować z niemieckiej armii na terenie Francji, skąd trafił do Polskich Sił Zbrojnych w Wielkiej Brytanii. W 1945 grał w francuskim RC Lens, a w latach 1946-1947 w szkockim Forres. Do Chorzowa powrócił w 1947, od razu trafiając do powracającej do swojej przedwojennej potęgi drużyny Ruchu Chorzów, był jednym z podstawowych filarów Mistrzów Polski z 1951 (równocześnie zdobywca Pucharu Polski), 1952, 1953. Gdy odchodził od Ruchu w 1958 miał na koncie 176 meczów w jego barwach i 51 goli. W 1958 grał w Górniku Katowice, a rok później w Pogoni Nowy Bytom jako grający trener. Piłkarz ten był 14-krotnym reprezentantem Polski, a jego debiut miał miejsce w 1948 w meczu z Jugosławią. Do czasu ostatniego spotkania w barwach narodowych w 1955 w meczu Rumunią miał na koncie 2 bramki. W 1956 został Zasłużonym Mistrzem Sportu. 31 grudnia 1959 w Rudzie Śląskiej miał miejsce wypadek drogowy z udziałem Henryka Alszera, w wyniku którego zmarł.
