Henryk Bereza
Z Wikipedii
Henryk Mieczysław Bereza (ur. 28 października 1926 w Miedniewicach), polski krytyk literacki, eseista, redaktor miesięcznika "Twórczość".
Absolwent polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim (1952). W czasie wojny był żołnierzem Armii Krajowej. Kilka lat po wojnie, z pomocą Marii Janion i Marii Żmigrodzkiej, zadebiutował w prasie literackiej. W 1951 został redaktorem "Twórczości". W latach 1966-1978 kierował działem krytyki, 1978-1988 - prozy, od 1980 jest tam zastępcą redaktora naczelnego. Od 1977 do 2005 prowadził w "Twórczości" autorską rubrykę Czytane w maszynopisie. Obecnie jest przewodniczącym jury nagrody Nike.
[edytuj] Dzieła (wybór)
- Sztuka czytania 1966
- Z lektur prozy obcej 1967
- Prozaiczne początki 1971
- Związki naturalne 1972 (za które w 1973 otrzymał nagrodę im. S. Piętaka)
- Związki naturalne: szkice literackie 1978
- Proza z importu: szkice literackie 1979
- Taki układ 1981
- Bieg rzeczy: szkice literackie 1982
- Sposób myślenia: tom 1 - O prozie polskiej 1989
- Pryncypia. O łasce literatury 1993
- Obroty. Szkice literackie 1996
- Oniriada. Zapisy z lat 1976 - 1996 1997
- Epistoły 1998
- Miary. 99 trójwierszy 2003
