Jaime Oncins
Z Wikipedii
Jaime Oncins (ur. 16 czerwca 1970 w Sao Paulo), tenisista brazylijski, zwycięzca siedmiu turniejów zawodowych w grze pojedynczej i podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Treningi tenisowe rozpoczął w wieku 6 lat, idąc w ślady starszych braci Eduardo i Alexandre. Eduardo Oncins (ur. 10 grudnia 1964) wystąpił nawet w 1982 w reprezentacji daviscupowej, ale przegrał w meczu z Ekwadorem zarówno pojedynek singlowy, jak i deblowy (z Fernando Roese). Jaime Oncins karierę zawodową rozpoczął w 1988 i początkowo niechętnie opuszczał Brazylię, do 1990 zaledwie jeden raz uczestnicząc w turnieju poza krajem. Pierwszy challenger wygrał w 1989 w Lins. W 1991 był w pierwszych finałach turniejowych rangi ATP Tour - przegrał w Buzios z Hiszpanem Jordi Arrese, a następnie w Sao Paulo z Argentyńczykiem Christianem Miniussim. W 1992 przegrał w finale w Sao Paulo z rodakiem Luizem Mattarem, ale nieco wcześniej wygrał dwa turnieje - w Bolonii (jedyny w karierze singlowy finał poza Brazylią) pokonał Renzo Furlana, w Buzios Luisa Herrerę. Był w tymże roku w 1/8 finału French Open, eliminując w II rundzie Ivana Lendla 3:6, 3:6, 6:3, 6:2, 8:6 (odpadł z późniejszym finalistą Kordą). W marcu 1993 zajmował najwyższe miejsce w karierze w rankingu światowym - nr 34.
Na początku lat 90. stoczył ze zmiennym szczęściem kilka pojedynków z weteranami światowego tenisa. Poza wspomnianym zwycięstwem nad Lendlem w mistrzostwach Francji udało się Oncinsowi pokonać również próbującego powrotu do tenisa Szweda Borga w I rundzie w San Francisco (1993). W I rundzie US Open 1992 Brazylijczyk zdecydowanie przegrał z 40-letnim Connorsem, a szczególnie dramatyczny i również przegrany pojedynek stoczył na tym samym turnieju rok później z Matsem Wilanderem. Oncins uległ Wilanderowi 5:7, 6:7, 6:7 (tie-break w trzecim secie 16:18 !) i opuszczał kort rozżalony, oskarżając sędziego o szereg błędnych decyzji na korzyść Szweda.
Od 1994 Oncins ograniczył występy singlowe, startując zazwyczaj w challengerach w Brazylii. Skoncentrował się na deblu, gdzie osiągnął większe sukcesy. Wygrał łącznie pięć turniejów, w dalszych sześciu dochodził do finałów, w październiku 2000 sklasyfikowany został na 22. miejscu w rankingu światowym deblistów. W 2000 był w półfinale wielkoszlemowego French Open w parze z Argentyńczykiem Danielem Orsanicem i z tym samym partnerem wystąpił w tymże roku w deblowym Masters w Bangalur. Południowoamerykańska para zakończyła start w Masters na etapie rozgrywek grupowych, pokonując Ellisa Ferreirę i Ricka Leacha, a przegrywając w duetami Joshua Eagle - Andrew Florent oraz Simon Aspelin - Johan Landsberg. W 2001 Oncins osiągnął swój jedyny wielkoszlemowy finał - w grze mieszanej na French Open w parze z Paolą Suarez. W finale lepsi okazali się Tomas Carbonell i Virginia Ruano Pascual 7:5, 6:3.
W latach 1991-2001 Oncins występował w reprezentacji narodowej w Pucharze Davisa. Początkowo grał jako singlista, od 1997 wyłącznie jako deblista. Bilans jego występów to 23 zwycięstwa i 14 porażek. Przyczynił się dwukrotnie do osiągnięcia półfinału Pucharu Davisa (1992, 2000). Barw narodowych bronił także dwukrotnie na igrzyskach olimpijskich. W Barcelonie w 1992 doszedł do ćwierćfinału w singlu, pokonując m.in. Amerykanina Michaela Changa, a przegrywając w pięciu setach z Rosjaninem Andriejem Czerkasowem. Osiem lat później w Sydney wystąpił w grze podwójnej w parze z Gustavo Kuertenem, ale już w I rundzie został wyeliminowany przez późniejszych mistrzów olimpijskich Nestora i Lareau.
Karierę sportową zakończył po sezonie 2001. Jego zarobki zawodowe przekroczyły milion dolarów. Razem z braćmi prowadzi w Sao Paulo szkołę tenisową Oncins Tennis. Od 1996 jest żonaty, ma syna Lucasa (ur. 6 kwietnia 1998).
Zwycięstwa turniejowe:
- gra pojedyncza:
- 1992 Bolonia, Buzios
- gra podwójna:
- 1991 Sao Paulo (z Andresem Gomezem)
- 1993 Meksyk (z Leonardo Lavalle)
- 1999 Merano (z Lucasem Arnoldem), Casablanca (z Fernando Meligenim), Stuttgart (korty otwarte, z Danielem Orsanicem)
Finały turniejowe:
- gra pojedyncza:
- 1991 Buzios, Sao Paulo
- 1992 Sao Paulo
- gra podwójna:
- gra mieszana:
- 2001 French Open (z Paolą Suarez)
