James Blake
Z Wikipedii
James Riley Blake (ur. 28 grudnia 1979 w Nowym Jorku), amerykański tenisista, reprezentant USA w Pucharze Davisa.
Dla kariery tenisowej zrezygnował ze studiów na Harvardzie. Jego pierwszym trenerem został Brian Barker, który jest nim do dnia dzisiejszego. W 1999 rozpoczął występy w gronie tenisistów zawodowych i już rok później, po wygraniu dwóch turniejów niższej rangi (challengerów), uzyskał tytuł "debiutanta sezonu". W 2001 po raz pierwszy znalazł się w czołowej setce rankingu światowego; debiutował w reprezentacji narodowej w Pucharze Davisa, wygrywając dwa mecze w grze pojedynczej w meczu o utrzymanie w Grupie Światowej z Indiami. Był w t.r. także w swoich pierwszych półfinałach turniejów cyklu ATP Tour.
Sezon 2002 przyniósł mu dalszy awans w rankingu i kolejne sukcesy. Był w finale turniejów w Memphis (porażka z Roddickiem) i Newport (korty trawiaste, porażka z Dentem), a w sierpniu t.r. wygrał turniej w Waszyngtonie, pokonując w drodze po tytuł m.in. Corretję, Agassiego i Srichaphana. W turnieju w Cincinnati świętował pierwsze zwycięstwo turniejowe w grze podwójnej, partnerując rodakowi Toddowi Martinowi. W 2003 awansował do finału turnieju w Long Island (przegrał ze Srichaphanem); w maju 2003 osiągnął najwyższą pozycję w rankingu światowym w karierze (nr 22). W marcu t.r. był klasyfikowany na pozycji nr 33 w rankingu deblistów.
Kolejny sezon nie był już tak udany. Kontuzja szyi wyłączyła Blake'a z gry na kilka miesięcy, zawodnik przeżył również śmierć ojca (po chorobie nowotworowej). Powrót do czołówki światowej rozpoczął w 2005, dochodząc do finału w Waszyngtonie (przegrał z Roddickiem) i wygrywając turniej w New Haven (w finale pokonał Lopeza). W wielkoszlemowym US Open osiągnął ćwierćfinał, eliminując m.in. wicelidera rankingu światowego Nadala. W październiku 2005 wygrał halowy turniej w Sztokholmie.
Sezon 2006 rozpoczął od zwycięstwa w turnieju w Sydney, w marcu t.r. wygrał turniej w Las Vegas.
Blake jest tenisistą dynamicznym i efektownym. Jego swoistym przekleństwem są tzw. "piękne porażki" - prawdopodobnie najbardziej zapadły w pamięci kibiców długie pojedynki z najlepszymi zawodnikami na świecie, zakończone jednak porażką Blake'a. Takimi meczami były m.in. spotkania z Australijczykiem Hewittem na US Open 2001 i 2002 (w czasie jednego z meczów doszło do skandalu, kiedy Hewitt zarzucił jednemu z arbitrów liniowych stronniczość ze względu na kolor skóry - Blake jest Afroamerykaninem) oraz ćwierćfinał US Open 2005 z Agassim, w którym Blake nie wykorzystał prowadzenia 2:0 w setach, a decydujący set piąty przegrał w tie-breaku.
W reprezentacji w Pucharze Davisa przyczynił się do awansu do półfinału rozgrywek w 2002, występując głównie jako deblista w parze z Toddem Martinem. Partnerując Lindsay Davenport i Serenie Williams zdobył dwukrotnie mikstowy Puchar Hopmana.
Niezależnie od kariery sportowej Blake próbował swoich sił jako model. Tenisistą zawodowym, ale o dużo mniejszych osiągnięciach, jest jego starszy brat Thomas (ur. 29 grudnia 1976), w listopadzie 2002 sklasyfikowany na pozycji nr 141 w rankingu deblowym.
