Kaolinit

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Kaolinit

kaolinit

Kaolinit – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do minerałów ilastych (grupa kaolinitu). Minerał bardzo pospolity i wyjątkowo szeroko rozpowszechniony.

Nazwa pochodzi od miejscowości Kao-Ling (= Wysoki Pagórek) w Chinach, gdzie znajdują się duże i od dawna znane wystąpienia tego minerału. (S.W.Johanson, 1867r.)

[edytuj] Właściwości

Wzór chemiczny: Al₄[Si₄O₁₀](OH)₈. – zasadowy krzemian glinu
Układ krystalograficzny : trójskośny lub jednoskośny
Połysk : matowy, perłowy, tłusty
Barwa : biały, zielony, szary, żółtawy, brunatny,
Rysa : biała
Twardość : 2-2,5
Gęstość: 2,58 –2,61
Pokrój : łuseczkowy, płytkowy
Łupliwość : doskonała, jednokierunkowa
Przełam : praktycznie niewidoczny
Inne : Stosowany do wyrobu porcelany

Tworzy małe kryształy o pokroju tabliczkowym, blaszkowym - blaszki heksagonalne; zrosty robakowate. Przeważnie występuje w skupieniach ziemistych; zbitych i skrytokrystalicznych. Jego monomineralne nagromadzenia tworzą skałę zwaną kaolinem. Jest giętki, miękki, przeświecający. Agregaty kaolinitu rozcierają się w palcach; w dotyku dają wrażenie suchych i nieco tłustych, czasami szorstkich bądź śliskich.

[edytuj] Występowanie

Produkt wietrzenia glinokrzemianów, zwłaszcza skaleni. Składnik kaolinów, glin ogniotrwałych i ceramicznych oraz iłów kaolinitowych.

Miejsca występowania: Chiny, USA, Niemcy, Czechy, Wielka Brytania, Włochy, Ukraina, Rosja.

Polska - Główny składnik karbońskich górno- i dolnośląskich łupków ogniotrwałych oraz glin ogniotrwałych z okolic Strzegomia. Najważniejsze złoża kaolinu związane są z granitami i gnejsami Dolnego Śląska.

[edytuj] Zastosowanie

Podstawowy surowiec przemysłu ceramiki szlachetnej (porcelana, porcelit, fajans)
do produkcji materiałów izolacyjnych i ogniotrwałych,
używany do produkcji gumy, papieru, farb, kosmetyków,
znajduje zastosowanie w medycynie.
w przemyśle farmaceutycznym używa się go jako adsorbentu i masy wypełniającej, ma jednocześnie właściwości wiązania kwasów, buforowania odczynu i stabilizowania emulsji.

[edytuj] Właściwości

Kaolinit sam nie jest ogniotrwały, tracąc bowiem wodę w stosunkowo niskiej temperaturze przestaje być już kaolinitem. Jednym z produktów jego rozpadu jest mullit - minerał, który w skorupie ziemskiej znaleziono tylko raz (na wyspie Mull u wybrzeży Szkocji), natomiast w produktach ceramicznych powstający bardzo często.

Mullit jest minerałem wytrzymującym temperatury do 1800 stopni C.

Kaolinit jest składnikiem kaolinu, miękkiej plastycznej skały, jednego z najważniejszych surowców ceramiki szlachetnej. Kaolin stosuje się w stanie surowym lub uszlachetnionym. Na jego przydatność wpływa biała barwa, drobnokrystaliczność, zdolność do przechodzenia w stan zawiesiny, niska twardość, obojętność chemiczna, powszechność występowania i niska cena surowca. Kaolin stanowi 40 - 65 % masy do produkcji porcelany, fajansu, szamotowych materiałów ogniotrwałych oraz jako wypełniacz do papieru i gumy.

[edytuj] Przemiany termiczne kaolinitu

Kaolinit:AS2H2 pod wpływem temperatury 450-700 °C daje metakaolinit (AS2+H2) -> w temperaturze 700-1000 °C daje -> A + S2-> w temperaturze 1000-1250 °C daje AS + S -> w temperaturze 1250 °C ->A3S2(mullit) + SiO2

Objaśnienia:

S - SiO₂

H - H₂O

A - Al₂O₃