Kibuc
Z Wikipedii
Kibuc - (hebr. קיבוץ, lm kibucim) - spółdzielcze gospodarstwo rolnicze w Izraelu, w którym ziemia i środki produkcji są własnością wspólną.
Pomimo, że inne kraje miały spółdzielcze gospodarstwa, to jednak nigdzie nie zostały one tak rozwinięte jak w Izraelu. Kibuce odegrały znaczącą rolę przy tworzeniu państwa Izrael i nadal odgrywają znaczącą rolę w narodowej gospodarce.
Ideowym podłożem powstawania kibucu jest połączenie syjonizmu z socjalizmem; wśród celów funkcjonowania kibucu ważne było przekształcenie świadomości Żydów poprzez nauczenie ich pracy fizycznej na roli oraz walki w obronie wspólnoty. Mieszkańcy kibucu nie mają własnego majątku, posiadają równe prawa i obowiązki; decyzje dotyczące strategii gospodarczej i podziału dochodów podejmuje walne zebranie kibucników; ono też wybiera komitet kierujący życiem kibucu między walnymi zebraniami. Przynależność do wspólnoty jest dobrowolna.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Pierwszy kibuc Degania został założony w 1910 w pobliżu Jeziora Tyberiadzkiego w Galilei.
Do najsłynniejszych należy kibuc im. Bohaterów Getta, założony 19 kwietnia 1949 roku przez ocalałych Żydów z powstania w getcie warszawskim.
[edytuj] Współczesność
W 1990 roku istniało 270 kibuców; w każdym z nich mieszkało około 200–700 osób; łącznie w kibucach mieszkało wówczas około 125 tys. ludzi (2,6% populacji Izraela). Obecnie wiele z nich prócz działalności rolniczej rozwija produkcję przemysłową.
[edytuj] Zobacz także
[edytuj] Linki zewnętrzne
Kategorie: Politologia • Izrael • Kibuce
