Kolej magnetyczna
Z Wikipedii
Kolej magnetyczna (zwana czasem Maglev od ang. magnetic levitation - lewitacja magnetyczna) to kolej, w której tradycyjne torowisko zostało zastąpione przez układ elektromagnesów. Dzięki polu magnetycznemu kolej ta nie ma kontaktu z powierzchnią toru, gdyż cały czas unosi się nad nim. Do realizacji tego zadania wykorzystuje się elektromagnesy wykonane z nadprzewodników (w Japonii) lub konwencjonalne (w Niemczech). Mogą przez to rozwijać duże prędkości. Dzięki zastosowaniu magnesów eliminowane jest tarcie kół, które w tradycyjnych pociągach znacznie ogranicza maksymalną prędkość jazdy. Dzięki temu maglevy zbliżają się do 600 km/h (rekord świata w prędkości magleva należy do japońskiej jego wersji, został osiągnięty 2 XII 2003 i wynosi 581 km/h). Istnieją linie kolei magnetycznej w Japonii, Niemczech i Chinach.
Od 2003 istnieje w Szanghaju najdłuższa na świecie, pierwsza komercyjna trasa kolei magnetycznej Transrapid zbudowana przez niemiecką firmę Transrapid International. Długość trasy wynosi około 30 km, pokonywana jest w 8 minut. Pociąg rozwija maksymalną prędkość 430 km/h. Na otwarcie linii w Szanghaju przyjechał z Niemiec do Szanghaju ówczesny kanclerz Gerhard Schröder.
