Kurt Masur
Z Wikipedii
Kurt Masur (ur. 18 lipca 1927) – niemiecki dyrygent.
Kurt Masur urodził się w śląskim Brzegu, wówczas niemieckim. Studiował grę na fortepianie, kompozycję oraz dyrygenture w Lipsku. Po studiach obejmował wiele stanowisk dyrygenta w NRD, przewodząc Drezdeńskiej Orkiestrze Filharmonicznej oraz był kapellmeisterem Orkiestry Gewanhaus w Lipsku. Obecnie jest jej Honorowym Dyregentem.
W 1991, Masur objął po Zubinie Mehta, posadę dyrektora muzycznego Filharmonii w Nowym Jorku (NYP). W okresie jego kadencji pojawiły się pogłoski o pewnych napięciach pomiędzy nim, a dyrektorem zarządzającym, Deborah Borda, w rezultacie których umowa Masura w 2002 nie została przedłużona [1]. W wywiadzie TV, Kurt Masur oświadczył, że "nie było jego życzeniem" opuszczać NYP [2]. Kończąc pracę w NYP, w 2002, Masur został mianowany Dyrektorem Muzycznym Emeritusem, tytułem stworzonym specjalnie dla niego. Krytycy przyznają, że w okresie swojej pracy, Masur udoskonalił występy orkiestry w porównaniu do jego poprzedników [3].
W kwietniu 2002 został dyrektorem muzycznym Orchestre National de France. Z kolei na lata 2000-2007 objął posadę głównego dyrygenta Londyńskiej Orkiestry Filharmonicznej.
Kurt Masur jest szczególnie znany ze swoich interpretacji niemieckiej muzyki romantycznej. W 1982 został uhonorowany za swoje osiągnięcia Nationalpreis der Deutschen Demokratischen Republik.
9 października 1989 mediował w antyrządowych demonstracjach w NRD (w Lipsku), wskutek czego zażegnał konfrontację mogącą się zakończyć interwnecją sił bezpieczeństwa, podobną do tej z placu Tiananmen [4].
[edytuj] Przypisy
- ↑ Greg Sandow, "Kurt, We Hardly Knew Ye". Wall Street Journal, 5 czerwca 2002.
- ↑ Kurt Masur interview with Charlie Rose, The Charlie Rose Show, Public Broadcasting System (PBS) (US TV network), 21 maja 2002.
- ↑ Peter G. Davis, "Soul Man". New York magazine, 17 czerwca 2002.
- ↑ John Lewis Gaddis, The Cold War: A New History. Penguin Press (2005), ISBN 978-1594200625
[edytuj] Linki zewnętrzne
Poprzednik Horst Förster |
Główny dyrygent Orkiestry Filharmonicznej w Dreźnie 1967-1972 |
Następca Günther Herbig |
Poprzednik Heinz Bongartz |
Główny dyrygent Orkiestry Gewanhaus w Lipsku 1970-1996 |
Następca Herbert Blomstedt |
Poprzednik Zubin Mehta |
Dyrektor muzyczny Filharmonii w Nowym Jorku 1991-2002 |
Następca Lorin Maazel |
Poprzednik Franz Welser-Möst |
Główny dyrygent Londyńskiej Orkiestry Filharmonicznej 2000-2007 |
Następca Vladimir Jurowski (desygnowany) |
Poprzednik Charles Dutoit |
Główny dyrygent Orchestre National de France 2002- |
Następca |