Marian Zarzycki
Z Wikipedii
| Marian Zarzycki | |
|---|---|
| ' | |
| Życie |  pułkownik |
| Urodził się | 1895 Nowy Wiśnicz |
| Zmarł | 14 października 1981 Londyn |
| Kariera | |
| W służbie od | 1914 |
| Pełniona funkcja | komendant CWS |
| Główne wojny i bitwy | II wojna światowa, wojna obronna 1939r., I wojna światowa, wojna polsko-bolszewicka |
| Odznaczenia | |
    |
|
Marian Zarzycki (ur. w 1895 r. w Nowym Wiśniczu, zm. 14 października 1981 r. w Londynie) – oficer saperów Wojska Polskiego (pułkownik), dowódca 7. Batalionu Saperów podczas wojny obronnej 1939 r., komendant polskiego Centrum Wyszkolenia Saperów w Szkocji
Po wybuchu I wojny światowej wstąpił w 1914 r. do Legionów Polskich, gdzie służył w kompanii narciarskiej w 1. Pułku Piechoty, a od wiosny 1915 r. jako podoficer saperów w kompanii technicznej. Uczestniczył w kampaniach karpackiej, bukowińskiej i wołyńskiej. Na pocz. 1918 r. wstąpił do II Brygady gen. Józefa Hallera, w ramach której ukończył kurs oficerski ze stopniem chorążego. Następnie służył w II. Korpusie jako dowódca plutonu saperów. Po bitwie pod Kaniowem dostał się do niewoli niemieckiej. W listopadzie 1918 r. wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego. Został instruktorem szkolenia saperów kolejowych. W 1920 r. uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Po zakończeniu działań wojennych objął funkcję komendanta Podoficerskiej Szkoły Saperów przy Dowództwie Okręgu Korpusu nr II w Lublinie. W latach 1925-1926 dowodził kompanią w 2. Pułku Saperów. Następnie był kwatermistrzem w 1. Pułku Saperów. W 1932 r. ukończył kurs dokształcający w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie, po czym służył w Centrum Wyszkolenia Saperów w Modlinie, gdzie był dowódcą batalionu podchorążych, a potem dyrektorem nauk. Podczas wojny obronnej 1939 r. był dowódcą 7. Batalionu Saperów. Po klęsce przedostał się do Francji, gdzie został wykładowcą na polskim kursie we francuskim Ośrodku Wyszkolenia Saperów w Thouars. Po upadku Francji ewakuował się do Wielkiej Brytanii. Mianowano go komendantem polskiego Centrum Wyszkolenia Saperów z siedzibą w Szkocji. Po wojnie zamieszkał w Anglii. Był jednym z organizatorów i członków zarządu Stowarzyszenia Polskich Saperów na Obczyźnie oraz wieloletnim "Saperem Seniorem". Zmarł w Londynie 14 października1981 r.
Był odznaczony m.in. Orderem Polonia Restituta V klasy, czterokrotnie Krzyżem Walecznych, Krzyżem Niepodległości, Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami.
[edytuj] Bibliografia
Hasło opracowano na podstawie:
- Zdzisław Barszczewski, Sylwetki saperów, Warszawa 2001.
