Michał Czajkowski (duchowny)
Z Wikipedii
Michał Franciszek Czajkowski (ur. 3 października 1934 w Chełmży) - kapłan archidiecezji wrocławskiej, profesor biblistyki Nowego Testamentu, były współprzewodniczący Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów.
Studia: 1953-1966- Wyższe Metropolitalne Seminarium Duchowne we Wrocławiu, KUL w Lublinie, Papieski Instytut Biblijny i Papieski Uniwersytet św. Tomasza w Rzymie oraz w Ecole Biblique et Archéologique Française w Jerozolimie.
Święcenia kapłańskie przyjął 15 czerwca 1958.
Spis treści |
[edytuj] Przebieg służby kościelnej
- 1958-1959 - wikariusz i katecheta w Oleśnicy;
- 1967-1972 - wykładowca Wyższego Seminarium Duchownego, rektor kościoła św. Marcina i duszpasterz we Wrocławiu;
- 1972-1976 - proboszcz parafii w Zgorzelcu;
- 1972 do emerytury był kierownikiem Katedry Ekumenicznej Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego (dawniej ATK) w Warszawie.
Pisał korespondencje z obrad II Soboru Watykańskiego. Był założycielem Wspólnoty św. Marcina we Wrocławiu. Jest autorem wielu publikacji z zakresu teologii biblijnej. Był także członkiem Komisji Episkopatu Polski do spraw Dialogu z Niewierzącymi. Jest członkiem Komisji Episkopatu Polski do spraw Dialogu z Judaizmem. W latach 2003-2005 był kierownikiem Katedra Egzegezy i Teologii Biblijnej Starego Testamentu na Uniwersytecie Szczecińskim.
Do 21 maja 2006 był asystentem kościelnym miesięcznika "Więź", współpracownikiem "Tygodnika Powszechnego".
Przed Wielkanocą 2006 wystąpił w imieniu Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów, z apelem do księży, by w Wielki Piątek nie śpiewano improperium Ludu mój ludu, będącego według niego pieśnią antysemicką.
[edytuj] Współpraca z organami bezpieczeństwa PRL
W latach 1960-1984 tajny współpracownik Służby Bezpieczeństwa PRL. 17 maja 2006 Życie Warszawy, opierając się na dokumentach SB, przechowywanych w Instytucie Pamięci Narodowej, i przebadanych przez tamtejszych historyków podało, że w latach 1960-1984 ksiądz Czajkowski jako tajny współpracownik "Jankowski" współpracował ze Służbą Bezpieczeństwa, donosząc m. in. na arcybiskupa wrocławskiego Bolesława Kominka, księdza Jerzego Popiełuszkę, Jacka Kuronia i Jana Józefa Lipskiego. Jednym z jego oficerów prowadzących miał być zdaniem Tadeusza Witkowskiego Adam Pietruszka, który miał uważać duchownego za jednego z najbardziej wartościowych agentów ulokowanych przez SB wśród kleru. Zdaniem Tadeusza Witkowskiego za swoją współpracę ksiądz pobierał pieniądze, a po zamordowaniu Popiełuszki przez SB, jego współpraca ustała. Specjalny raport na temat jego działalności opracowali również redaktorzy miesięcznika Więź, korzystając zarówno z materiałów zgromadzonych w IPN, jak też z rozmów z samym duchownym i niektórymi osobami, na które miał donosić. Powodem rozpoczęcia współpracy miał być szantaż na tle obyczajowym, którego szczegółów nie podano. Równocześnie z publikacją wniosków z raportu ksiądz Czajkowski wydał specjalne oświadczenie [1], w którym - po dwóch miesiącach zaprzeczeń - przyznał się do zarzucanych mu czynów, jednocześnie negując niektóre zawarte w jego aktach informacje.
[edytuj] Nagrody i odznaczenia:
- nagrody ekumeniczne (dwie chrześcijańskie i dwie żydowskie),
- Nagroda Ministra Edukacji Narodowej,
- nagrody rektorskie,
- Dyplom Szczególnego Uznania Zarządu Towarzystwa Miłośników Wrocławia,
- obywatelstwo honorowe miasta Świdwina.
[edytuj] Publikacje
Około 750, w tym książki:
- "Słowo blisko ciebie. Wędrówka po Biblii i biblistyce" Warszawa 1983,
- "Apokalipsa jako księga profetycznego orędzia napomnienia, pokrzepienia i nadziei" Wrocław 1987,
- "Lud Przymierza" Warszawa 1992,
- "Egzystencjalna lektura Biblii" Lublin 1993
- "Agenda Liturgiczna Maryi Niepokalanej" 1995, 1996, 1997,
- "Z komentarzami biblijnymi na każdy dzień roku. Rok C" Wrocław 1994,
- "Z komentarzami biblijnymi na każdy dzień roku. Rok A" Wrocław 1995,
- "Z komentarzami biblijnymi na każdy dzień roku. Rok B" Wrocław 1997
- "I ty zrozumiesz Pismo Święte. Pierwsze wtajemniczenie w Biblię" Warszawa 1996,
- "Galilejskie spory Jezusa. Struktura kerygmatyczna Mk 2.1 - 3.6" Warszawa 1997
- "W drodze do Jerozolimy" Warszawa 1996.