Michaił Fradkow
Z Wikipedii
| Michaił Fradkow ur. 1950 |
|
 |
|
| Premier Rosji | |
| Okres urzędowania | od 5 marca 2004 |
| Poprzednik | Michaił Kasjanow |
Michaił Jefimowicz Fradkow (ros. Михаил Ефимович Фрадков, ur. 1 września 1950 we wsi Kurumocz k. Samary) - polityk rosyjski. Od 5 marca 2004 stoi na czele rosyjskiego rządu.
Urodził się w rodzinie żydowskiej. W 1972 ukończył studia w zakresie inżynierii mechanicznej w Moskwie, a w 1981 studia ekonomiczne w Akademii Handlu Zagranicznego. Posiada stopień doktora nauk ekonomicznych.
Przez wiele lat pracował w przedsiębiorstwach i instytucjach handlu zagranicznego. W latach 1973-1975 był pracownikiem biura radcy handlowego Ambasady ZSRR w Indiach. Od 1975 pracował w przedsiębiorstwie handlu zagranicznego Tjażpromeksport, a od 1984 był zastępcą naczelnika głównego zarządu dostaw Państwowego Komitetu ds. stosunków gospodarczych. Od 1988 pełnił funkcję zastępcy naczelnika głównego zarządu koordynacji i regulacji zagranicznych operacji gospodarczych w Ministerstwie Handlu Zagranicznego ZSRR.
W latach 1991-1992 był zastępcą stałego przedstawiciela Rosji przy GATT. W latach 1992-1998 pracował na kierowniczych stanowiskach rosyjskiego Ministerstwa Handlu Zagranicznego: od 1992 był wiceministrem, od 1993 pierwszym wiceministrem, a od 1997 do likwidacji Ministerstwa w 1998 ministrem. W latach 1998-1999 pełnił funkcję przewodniczącego rady dyrektorów i dyrektora generalnego firmy ubezpieczeniowej "Ingosstrach". W 1999 powrócił do pracy w rządzie, obejmując stanowisko ministra handlu. W maju 2000 został pierwszym zastępcą sekretarza Rady Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej odpowiedzialnym za bezpieczeństwo gospodarcze. W marcu 2001 stanął na czele Federalnej Służby Policji Podatkowej i kierował nią do jej rozwiązania w marcu 2003. W maju tego samego roku został przedstawicielem Rosji przy Unii Europejskiej w randze ministra. 5 marca 2004 został mianowany premierem Federacji Rosyjskiej zastępując na tym stanowisku Michaiła Kasjanowa.
Fradkow w swojej polityce zapowiadał skupienie się na dążeniu do wzrostu gospodarczego, walce z ubóstwem, reformie sił zbrojnych oraz zwiększeniu bezpieczeństwa. Jako premier Fradkow ograniczany jest przepisami Konstytucji oraz specyfiką rosyjskiego systemu politycznego, w którym szef rządu staje się w praktyce wykonawcą woli prezydenta. W istocie Fradkow w niewielkim stopniu prowadzi samodzielną politykę, pozostając premierem technicznym w znaczący sposób podporządkowanym decyzjom prezydenta Władimira Putina.
Sergiej Witte • Iwan Goremkin • Piotr Stołypin • Wladimir Kokowczow • Iwan Goremkin • Borys Stürmer •
Aleksander Trepow • Mikołaj Golitsyn
Gieorgij Lwow • Aleksander Kiereński
Włodzimierz Lenin • Aleksiej Rykow • Wiaczesław Mołotow • Józef Stalin • Gieorgij Malenkow • Nikołaj Bułganin •
Nikita Chruszczow • Aleksiej Kosygin • Nikołaj Tichonow • Nikołaj Ryżkow • Walentin Pawłow • Iwan Siłajew
Oleg Lobow[1] • Borys Jelcyn • Jegor Gajdar[1] • Wiktor Czernomyrdin • Borys Jelcyn[1] • Siergiej Kirijenko • Wiktor Czernomyrdin[1] •
Jewgienij Primakow • Siergiej Stiepaszyn • Władimir Putin • Michaił Kasjanow • Wiktor Christienko[1] • Michaił Fradkow
