Wikipedysta:Micgryga/brudnopis
Z Wikipedii
Spis treści |
[edytuj] Kościół
Kościół parafialny św. Piotra i św. Pawła w Bieczu należy do najcenniejszych zabytków architektury sakralnej w Polsce. Jest to późnogotycki trójnawowy kościół. Najstarszą jego częścią jest prezbiterium zbudowane przed 1480 r. Nawy główna i boczne były już skończone w 1519 r. Kaplice zostały natomiast dobudowane w latach 1521 - 1560. Kościół zbudowany z cegły i ciosów kamiennych, ozdobiony zendrówką. Całość nie ulegała później większym zmianom (dobudowano jedynie wieże, zmieniano pokrycie dachu itp.).
[edytuj] Wnętrze
Prezbiterium nakryte jest ceglaną, ostrołukową kolebką z lunetami, ozdobioną bogatą siecią żeber. Potężne filary z kamienia ciosowego podtrzymują sieciowo zdobione w nawie głównej i krzyżowo - żebrowe w nawach bocznych sklepienia. Na jednym z filarów zamontowana jest ambona z 1604 r. bogato zdobiona we wzory kwiatowe.
Bardzo cennym zabytkiem kościoła jest późnorenesansowy wielki ołtarz wykonany przed 1604 r. Ołtarz składa się z trzech kondygnacji. W polu środkowym znajduje się późnorenesansowy obraz Zdjęcie z Krzyża z połowy XVI w. z kręgu Michała Anioła. Jest on jednym z trzech zachowanych w podobnym stylu w Europie. W drugiej kondygnacji ołtarza znajduje się scena przedstawiająca Zaśnięcie Matki Boskiej, wykonana przez Stanisława Stwosza - syna Wita Stwosza. Pierwotny ołtarz pw. Rozesłania Apostołów, ufundowany prawdopodobnie przez Kromera, nie zachował się. Po lewej stronie ołtarza głównego znajduje się ołtarzyk Niepokalanego Poczęcia z wczesnego baroku.
Po obu stronach prezbiterium są bogato rzeźbione stalle z późnego renesansu. Stalle fundowane były przez mieszczan bieckich. Polichromia prezbiterium została zaprojektowana głównie przez Włodzimierza Tetmajera. Witraże kościelne z 1901 r. były wykonane w pracowni w Innsbrucku. Witaże projektu Stanisława Wyspiańskiego nie zostały zrealizowane.
Po lewej stronie prezbiterium znajduje się Oratorium Królowej Jadwigi, gdzie, według legend, królowa miała się modlić w czasie pobytów w Bieczu. Wejście do niej znajduje się w kaplicy pw. św. Michała Archanioła.
W przejściu z nawy głównej do prezbiterium znajduje się belka tęczowa z datą 1488 r. Na belce jest grupa pasji z figurami: św. Jana, Matki Boskiej, św. Magdaleny i św. Longiniusa.
Na lewo od prezbiterium jest epitafium na alabastrowej tabliczce przedstawiające rodzinę Ligęzów. Na prawo, we wnęce znajduje się niekompletne epitafium Agnieszki Sarneckiej, wyżej zawieszone jest epitafium z XVI w. Anny Barianowej, żony założyciela pierwszej apteki na Podkarpaciu.
Nad głównym wejściem znajduje się drewniany chór muzyczny projektu Odrzywolskiego. Pod chórem, znajdują się stalle późnogotyckie z końca XV w., a po lewej stronie stalle renesansowe z 1594 r.
W kościele znajduje się 8 kaplic:
- po lewej:
- kaplica Kromerowska a także krawców - na jej lewej ścianie widnieje portret Kromera. Niżej znajduje się spiżowa tablica ufundowana swoim przodkom przez Kromera w 1557 r. Druga tablica, mało czytelna, związana z rodziną Kromerów. Pomiędzy kaplicami znajduje się pamiątkowa tablica z okazji 400 rocznicy śmierci Kromera.
- kaplica szewców pw. św. Antoniego z Padwy. W kaplicy znajduje się rokokowy ołtarz z drugiej połowy XVIII w. W ścianę kaplicy wmurowana jest tablica z czarnego marmuru poświęcona zmarłemu w 1897r. proboszczowi Ziemiańskiemu. Przy wyjściu z kaplicy znajduje się epitafium rajcy bieckiego Piotra Piotrowickiego zmarłego w 1621 r. i jego żony Anny (zmarłej w 1629 r.).
- kaplica cechu stolarzy i snycerzy pw. Matki Boskieg Gromnicznej. Znajduje się w niej ołtarz z 1633 r. z rzeźbami Niepokalanego Poczęcia NMP i aniołów. W ścianę kaplicy wmurowane jest epitafium Nikodema Borowickiego zabitego przez beskidników w 1644 r.
- ostatnia kaplica po lewej to kaplica tkaczy pw. św. Michała i św. Katarzyny. Posiada ona ołtarz rokokowy z drugiej połowy XVIII w.
- po prawej:
- kaplica Bonarów, Wielopolskich i Ligęzów. Posiada ołtarz neogotycki z 1870 r. W polu środkowym znajduje się ołtarz Ecce Homo z XVII w.
- kaplica Sułowskich i piekarzy pw. św. Jana Kantego z ołtarzem barokowym z 1670 r. z rzeźbami świętych. Przy wejściu do kaplicy stoi pulpit muzyczny, późnorenesansowy z 1633 r, jedyny w Europie. Płaskorzeźby na pulpicie ilustrują życie muzyczne z tego okresu. Na ścianie między kaplicami zawieszony jest Chrystus na Krzyżu. Obok nad bocznym wejściem znajduje się epitafium poświęcone Stanisławowi Czechowiczowi z 1627 r.
- kaplica Hibnerowska i rzeźników pw. św. Tekli z ołtarzem z drugiej połowy XVIII w. z obrazem św. Tekli. Gwiaździste sklepienie w kaplicy z motywem "oka" jest jedynym takim sklepieniem w Posce.
- kaplica kowali pw. św. Józefa. Znajduje się wniej ołtarz barokowy z XVIII w. z obrazem św. Józefa.
[edytuj] Okolice kościoła
Blisko parafii znajduje się późnogotycka dzwonnica z XV w. Dzwonnica była obsługiwana przez cech rzeźników. W dzwonnicy znajdował się dzwon Urban z 1382 r., jeden z najstarszych w Polsce. Po drugiej wojnie dzwon pękł. Obecnie sklejony dzwon znajduje się w Muzeum Regionalnym (w Kromerówce). Do dzwonnicy przylega kaplica św. Barbary. W przedłużeniu kaplicy znajduje się stara plebania. Według tradycji plebania jest pozostałością po klasztorze Norbertanek.
Od strony południowej na murze znajduje się 13 figur przedstawiających apostołów.
[edytuj] Bibliografia
- Biecz. Przewodnik. - Tadeusz Ślawski, Biecz 2001
- Związki z Bieczem Królowej Jadwigi - Gabriela Ślawska, Biecz 1997
Kościół Bożego Ciała • Ratusz • Kościół i klasztor oo. Franciszkanów • Szpital św. Ducha • Dom Barianów Rokickich • Kromerówka • Dom zbója Becza • Gród • Baszty i mury obronne • Fundamenty zamku • Kapliczki bieckie • Dworek Nędzówka • Dawna Synagoga •
[[Kategoria:Powiat gorlicki] [[Kategoria:Gmina Biecz] [[Kategoria:Kościoły Polski] [[Kategoria:Zabytkowe kościoły Polski|Bożego Ciała w Bieczu]
[edytuj] Kościół wer 2
Kościół Bożego Ciała w Bieczu jest późnogotyckim kościołem będącym jednym z najcenniejszych w Polsce. Kościół został zbudowany z cegieł i cisów kamiennych i ozdobiony zendrówką.
[edytuj] Wnętrze
[edytuj] Prezbiterium
Najstarszą częścia kościoła jest prezbiterium, ukończone w 1480 roku. Przy wejściu do prezbiterium znajduje się XV-wieczna tęcza przedstawiająca scenę ukrzyżowania Jezusa Chrystusa. Polichromię prezbiterium zaprojektował Włodzimierz Tetmajer. Po bokach znajdują się stalle z XVII w. Witraże kościelne zostały wykonane w 1901 roku w Austrii. Przy samym ołtarzu znajduje się pulpit muzyczny z 1633 roku, będący jedynym takim zabytkiem w Polsce oraz Europie.
Ołtarz został wykonany w 1604 roku. Najniżej umieszczono sceny przedstawiajace Zwiastowanie, Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, Świętą Rodzinę i Wniebowstąpienie. W centrum ołtarza znajduje się XVI-wieczny obraz Zdjęcie z krzyża, z kręgu Michala Anioła. Jest on jednym z trzech takich obrazów na świecie. W nocy z 4 na 5 sierpnia 1987 roku został on skradziony, jednak znaleziono go kilka dni później. Po obu stronach obrazu znajdują się rzeźby św. Piora i Pawła, Ewangelistów i popiersia proroków. Nad obrazem znajduje się scena przedstawiająca Zaśnięcie Matki Boskiej, wykonana przez syna Wita Stwosza, Stanisława. Po obu stronach znajdują się rzeźby proroków i świętych. Najwyżej znajduje się scena koronacji Matki Boskiej, a nad nią rzeźba św. Michała Archanioła.
Po lewej znajduje się XVII-wieczny ołtarzyk Niepokalanego Poczęcia, nazywany często drzewem genealogicznym Najświętszej Maryi Panny. Obok jest późnogotycka chrzcielnica. Przy ołtarzyku znajduje się późnogotycki portal prowadzący do zakrystii.
Po obu sronach prezbiterium znajdują się późnorenesansowe, bogato rzeźbione stalle. Po lewej stronie znajduje sie Oratorium Świętej Jadwigi, gdzie wg legend często sie modliła. Od 2006 roku po lewej stronie od Oratorium znajduje się relikwiarz z relikwiami św. Jadwigi.
[edytuj] Kaplice
| Kaplice po lewej stronie | |||
|---|---|---|---|
| Kaplica | Cech / Rodzina | Ołtarz | Zabytki |
| kaplica Kromerowska | krawiectwo | ołtarz XVII-wieczny, z obrazem Ukrzyżowanie | spiżowa tablica poświęcona rodzinie Kromera z 1557 roku, kamienna tablica także związana z rodziną Kromerów |
| ściana między kaplicami | pamiątkowa tablica na pamiątkę 400 rocznicy śmierci Marcina Kromera | ||
| kaplica pw. św. Antoniego Padewskiego | szewstwo | ołtarz rokokowy z obrazem Antoniego Padewskiego | tablica poświęcona pamięci ks. Stanisława Ziemiańskiego |
| ściana między kaplicami | boczne wejście, epitafium rajcy bieckiego Piotra Piotrowickiego, zmarłego w 1621 roku | ||
| kaplica pw. Matki Boskiej Gromnicznej | stolarstwo, snycerstwo | polichromowany ołtarz z rzeźbami aniołów i Matki Boskiej | epitafium Nikodema Bobrownickiego zabitego przez beskidników, ława zamykana w kształcie skrzyni z XVII w. |
| kaplica pw. św. Michała Archanioła | tkactwo | ołtarz rokokowy z rzeźbami aniołów z obrazem św. Michała depczącego szatana | obraz św. Barbary |
| Kaplice po prawej stronie | |||
| Kaplica | Cech /Rodzina | Ołtarz | Zabytki |
| kaplica Bonarów, Wielopolskich i Ligęzów | ołtarz neogotycki z obrazem olejnym Ecce Homo | ława w kształcie skrzyni, polichromowana w motywy roślinne | |
| kaplica pw. Jana Kantego | rodzina Sułowskich, piekarstwo | ołtarz barokowy z rzeźbami świętych | |
| ściana między kaplicami | boczne wejście, Chrystus na Krzyżu z XVII w. | ||
| kaplica pw. św. Tekli | rodzina Hübnerów, rzeźnictwo | ołtarz z drugiej połowy XVIII w. z obrazem św. Tekli | epitafium rajcy bieckiego Bartłomieja Hübnera, gwiaździste sklepienie w kaplicy z centralny motywem oka, jedyne w Polsce |
| kaplica pw. św. Józefa | kowalstwo | ołtarz barokowy z obrazem św. Józefa | płyta kamienna Piotra Bariana, bieckiego aptekarza |
[edytuj] Nawa główna i boczne
Całość sklepienia podtrzymuje osiem potężnych kamiennych filarów. Na jednym z nich wisi ambona z 1604 roku. Obok prezbiterium po lewej stronie znajduje się późnorenesansowy ołtarz pw. Matki Boskiej Różańcowej, a obok niego renesansowy pomnik sędziego bieckiego Piotra Sułowskiego. Po prawej stronie znajduje się późnorenesansowy ołtarz św. Anny oraz marmurowy pomnik starosty bieckiego, Mikołaja Ligęzy. W kościele znajduje się drewniany chór muzyczny wraz z XIX-wiecznymi organami. Pod chórem znajdują się stalle - po jednej stronie późnogotyckie, po drugiej renesansowe. Pod nawami znajduje się duża ilość krypt, w których chowano księży oraz szlachtę biecką.
[edytuj] Okolice kościoła
W murze otaczającym kościół znajduje się renesansowa bramka, obok bramki gotyckiej przy wjeździe na plebanię, ktora została zniszczona w 1992 roku.
Obok kościoła znajduje się późnogotycka dzwonnica z XV w. Służyła ona jako baszta, którą opiekował się cech rzeźników. Pod hełmem dzwonnicy znajduje się dekoracja sgraffitowa z XVI w. W dzwonnicy znajdował się XIV-wieczny dzwon Urban, który po II wojnie światowej pękł i obecnie jest przechowywany w muzeum w Domie Kromera.
Obok dzwonnicy znajduje sie kaplica św. Barbary, zbudowana w XIX w. w miejscu XV-wiecznej kaplicy. Obok jest stara plebania, gdzie wg legendy znajdował się klasztor Norbertanek.
Wokół kościoła, od strony południowej znajduje się 13 węgierskich figur przedstawiających Apostołów.
[edytuj] Bibliografia
- Biecz. Przewodnik. - Tadeusz Ślawski, Biecz 2001
- Związki z Bieczem Królowej Jadwigi - Gabriela Ślawska, Biecz 1997
Kościół Bożego Ciała • Ratusz • Kościół i klasztor oo. Franciszkanów • Szpital św. Ducha • Dom Barianów Rokickich • Kromerówka • Dom zbója Becza • Gród • Baszty i mury obronne • Fundamenty zamku • Kapliczki bieckie • Dworek Nędzówka • Dawna Synagoga •
[[Kategoria:Powiat gorlicki] [[Kategoria:Gmina Biecz] [[Kategoria:Kościoły Polski] [[Kategoria:Zabytkowe kościoły Polski|Bożego Ciała w Bieczu]
[edytuj] Kosciół wer 3
Kościół Bożego Ciała w Bieczu jest późnogotyckim kościołem będącym jednym z najcenniejszych w Polsce. Kościół został zbudowany z cegieł i ciosów kamiennych i ozdobiony zendrówką.
[edytuj] Wnętrze
[edytuj] Prezbiterium
Najstarszą częścia kościoła jest prezbiterium, ukończone w 1480 roku. Przy wejściu do prezbiterium znajduje się XV-wieczna tęcza przedstawiająca scenę ukrzyżowania Jezusa Chrystusa. Polichromię prezbiterium zaprojektował Włodzimierz Tetmajer. Po bokach znajdują się stalle z XVII w. Witraże kościelne zostały wykonane w 1901 roku w Austrii. Przy samym ołtarzu znajduje się pulpit muzyczny z 1633 roku, będący jedynym takim zabytkiem w Polsce oraz Europie.
Ołtarz został wykonany w 1604 roku. Najniżej umieszczono sceny przedstawiajace Zwiastowanie, Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, Świętą Rodzinę i Wniebowstąpienie. W centrum ołtarza znajduje się XVI-wieczny obraz Zdjęcie z krzyża, z kręgu Michala Anioła. Jest on jednym z trzech takich obrazów na świecie. W nocy z 4 na 5 sierpnia 1987 roku został on skradziony, jednak znaleziono go kilka dni później. Po obu stronach obrazu znajdują się rzeźby św. Piora i Pawła, Ewangelistów i popiersia proroków. Nad obrazem znajduje się scena przedstawiająca Zaśnięcie Matki Boskiej, wykonana przez syna Wita Stwosza, Stanisława. Po obu stronach znajdują się rzeźby proroków i świętych. Najwyżej znajduje się scena koronacji Matki Boskiej, a nad nią rzeźba św. Michała Archanioła.
Po lewej znajduje się XVII-wieczny ołtarzyk Niepokalanego Poczęcia, nazywany często drzewem genealogicznym Najświętszej Maryi Panny. Obok jest późnogotycka chrzcielnica. Przy ołtarzyku znajduje się późnogotycki portal prowadzący do zakrystii.
Po obu sronach prezbiterium znajdują się późnorenesansowe, bogato rzeźbione stalle. Po lewej stronie znajduje sie Oratorium Świętej Jadwigi, gdzie wg legend często sie modliła. Od 2006 roku po lewej stronie od Oratorium znajduje się relikwiarz z relikwiami św. Jadwigi.
[edytuj] Kaplice
Kaplice były budowane w latach 1521-1560. W kościele znajduje się 8 kaplic:
- po lewej:
- kaplica Kromerowska cechu krawców, wraz z tablicą spiżową ufundowana przez Kromera w 1557 r.
- kaplica pw. św. Antoniego z Padwy cechu szewców, w której znajduje się rokokowy ołtarz oraz tablica poświęcona zmarłemu w 1897 r. proboszczowi,
- kaplica pw. Matki Boskiej Gromnicznej cechu stolarzy i snycerzy, w której znajduje się ołtarz z 1633 r. z rzeźbami Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny,
- kaplica pw. św. Michała i św. Katarzyny cechu tkaczy z ołtarzem rokokowym.
- po prawej:
- kaplica Bonarów, Wielopolskich i Ligęzów, w której znajduje się ołtarz neogotycki z obrazem Ecce Homo z XVII w.,
- kaplica pw. św. Jana Kantego rodziny Sułowskich oraz cechu piekarzy z ołtarzem barokowym z 1670 r. z rzeźbami świętych,
- kaplica pw. św. Tekli rodziny Hübnerów i cechu rzeźników z XVIII-wiecznym ołtarzem, w której znajduje się jedyne w Polsce gwiaździste sklepienie z motywem oka,
- kaplica pw. św. Józefa cechu kowali, wraz z ołtarzem barokowym z XVIII w.
[edytuj] Nawa główna i boczne
Nawa główna i boczne były zbudowane już w 1519 roku, a całość sklepienia podtrzymuje osiem potężnych kamiennych filarów. Na jednym z nich wisi ambona z 1604 roku. Obok prezbiterium po lewej stronie znajduje się późnorenesansowy ołtarz pw. Matki Boskiej Różańcowej, a obok niego renesansowy pomnik sędziego bieckiego Piotra Sułowskiego. Po prawej stronie znajduje się późnorenesansowy ołtarz św. Anny oraz marmurowy pomnik starosty bieckiego, Mikołaja Ligęzy. Pomiędzy kaplicami Kromerowską i św. Antoniego z Padwy znajduje się pamiątkowa tablica z okazji 400 rocznicy śmierci Kromera. Nad lewym bocznym wejściem znajduje się epitafium rajcy bieckiego Piotra Piotrowickiego zmarłego w 1621 r. Na ścianie obok prawego bocznego wejścia zawieszony jest Chrystus na Krzyżu.
W kościele znajduje się drewniany chór muzyczny wraz z XIX-wiecznymi organami. Pod chórem znajdują się stalle - po jednej stronie późnogotyckie, po drugiej renesansowe. Pod nawami znajduje się duża ilość krypt, w których chowano księży oraz szlachtę biecką.
[edytuj] Okolice kościoła
Obok kościoła znajduje się późnogotycka dzwonnica z XV w. służąca jako baszta, którą opiekował się cech rzeźników. Pod jej hełmem znajduje się dekoracja sgraffitowa z XVI w. W dzwonnicy znajdował się XIV-wieczny dzwon Urban, który po II wojnie światowej pękł i obecnie jest przechowywany w muzeum w Domie Kromera.
Obok dzwonnicy znajduje sie kaplica św. Barbary, zbudowana w XIX w. w miejscu XV-wiecznej kaplicy. Obok jest stara plebania, gdzie wg legendy znajdował się klasztor Norbertanek.
Na murze otaczającym kościół od południa znajdują się węgierskie figury przedstawiające Apostołów. Na zakończeniu tego muru, przy ulicy Kromera jest renesansowa bramka, znajdująca się obok dawnej bramki gotyckiej zniszczonej w 1992 roku.
[edytuj] Bibliografia
- Biecz. Przewodnik. - Tadeusz Ślawski, Biecz 2001
- Związki z Bieczem Królowej Jadwigi - Gabriela Ślawska, Biecz 1997
Kościół Bożego Ciała • Ratusz • Kościół i klasztor oo. Franciszkanów • Szpital św. Ducha • Dom Barianów Rokickich • Kromerówka • Dom zbója Becza • Gród • Baszty i mury obronne • Fundamenty zamku • Kapliczki bieckie • Dworek Nędzówka • Dawna Synagoga •
[Kategoria:Powiat gorlicki]] [Kategoria:Gmina Biecz]] [Kategoria:Kościoły Polski]] [Kategoria:Zabytkowe kościoły Polski|Bożego Ciała w Bieczu]]
[edytuj] Część artykułu Biecz
[edytuj] Kalendarium
- 4500 – 1700 pne. - najstarsze ślady osadnictwa na terenie Biecza
- 1025 - pierwsze wzmianki o Bieczu i ziemi bieckiej
- 1228 - potwierdzenie na zamku bieckim sprowadzenia do Polski Krzyżaków przez Konrada Mazowieckiego
- 1257 - otrzymanie praw miejskich nadanych prawdopodobnie przez Bolesława Wstydliwego
- 24 marca 1303 - przejście Biecza w ręce Wacława II Czeskiego, króla czeskiego
- 1311 - zajęcie Biecza przez Władysława Łokietka - Biecz miastem królewskim
- 23 lutego 1363 - nadanie miastu praw magdeburskich przez Kazimierza Wielkiego
- 1367 - założenie klasztoru dominikanów
- 26 lipca 1395 - fundacja szpitala przez królową Jadwigę
- 4 grudnia 1401 - uroczysty układ zaręczynowy Władysława Jagiełły z Anną Cylejską na zamku w Bieczu
- 1 sierpnia 1475 - decyzja o zburzeniu zamku na wzgórzu poza miastem
- 1475 - 1485 - budowa zamku starościńskiego
- przed 1488 - 1526 - budowa kościoła farnego
- XV w. - budowa nowego ratusza
- 1548 - założenie apteki przez Marcina Rokickiego
- 8 maja 1569 - zawalenie się wieży ratuszowej
- 1624 - sprowadzenie Reformatów do Biecza
- 1645 - 1653 - budowa klasztoru z wykorzystaniem zamku starościńskiego
- 1650 - powódź w Bieczu
- 1721 - wielka zaraza, po której zostało ok. 30 mieszkańców
- 1772 - I rozbiór Polski, zajęcie Biecza przez Austrię
- 1776 - sprzedaż miasta rodzinie Siemieńskich
- 1882 - uruchomienie linii kolejowej
- 1915 - bitwa pod Gorlicami, 5 cmentarzy powojennych w Bieczu
- 1934 - powódź w Bieczu - woda zalała nasypy kolejowe i wszystkie domy wokół Ropy
- 1956 - otwarcie kina w Domu Ludowym
- 1973 - budowa hotelu i restauracji Arianka (obecnie Grodzka *)
- 4/5 sierpnia 1987 - kradzież ołtarza głównego w kosciele parafialnym (obraz został odnaleziony po niecałych 2 tygodniach)
- 2000 - zakończenie konserwacji wieży ratuszowej
- 2003 - rozpoczęcie remontu szpitala św. Ducha
- 20-21 maja 2006 - VIII Małopolskie Dni Dziedzictwa Kulturowego
- 8 czerwca 2006 - sprowadzenie relikwii św. Jadwigi
[edytuj] Osiedla
- osiedle Parkowa, na którym znajduje się 10 bloków mieszkalnych,
- osiedle domów na ulicach Tysiąclecia, Skłodowskiej, królowej Jadwigi oraz Słonecznej, na którym znajduje się 91 jedno- i dwurodzinnych domów,
- osiedle domów jednorodzinnych na Przedmieściu Dolnym.
Powyżej ulicy Słonecznej znajdują się ogródki działkowe mieszkańców osiedla Parkowa, a wyżej sad o powierzchni ponad pięciokrotnie większej od starego miasta.
[edytuj] Geografia
[edytuj] Położenie
Biecz leży w Obniżeniu Gorlickim na Pogórzu Karpackim. Przez miasto przepływa rzeka Ropa oraz kilka potoków. Na terenie Biecza i okolic znajdują się złoża ropy naftowej. Pomimo małej powierzchni miasta różnice względne wynoszą ponad 120 metrów: najwyższe wzniesienie jest położone 368,7 m n.p.m., a najniższy punkt leży na wysokości 243 m n.p.m. Biecz graniczy z: Binarową, Głęboką, Grudną Kępską, Korczyną, Libuszą oraz Strzeszynem.
[edytuj] Klimat
Średnia roczna temperatura wynosi tutaj około 6ºC, średnia temperatura w lipcu wynosi około +17,0°C, a w styczniu -5°C. Średnia suma opadów w skali roku nie przekracza 900 mm. Zimą pokrywa śnieżna utrzymuje się ok. 100 dni, która średnio ma grubość ok. 15 cm.
