Milicz

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Milicz


Herb Milicza	Flaga Milicza

Gmina
- rodzaj

Milicz
miejsko-wiejska

Założono

XII wiek

Prawa miejskie

1245

Burmistrz

Jacek Supeł - osoba pełniąca funkcję burmistrza

Powierzchnia

13,5 km²

Położenie

51° 32' N
17° 17' E

Liczba mieszkańców (2004)
- liczba ludności
- gęstość

12-113
897,3 os./km²

Strefa numeracyjna
(do 2005)

Kod pocztowy

56-300

Tablice rejestracyjne

DMI

Położenie na mapie Polski

Milicz

TERC10
(TERYT)

5020313034

Miasta partnerskie

Lohr

Urząd miejski³

ul. Trzebnicka 2
56-300 Milicz
tel. 71 384-11-47; faks 71 384-11-19
(e-mail)

Strona internetowa miasta

Zobacz Wikinews na temat błędnych kart do głosowania w wyborach samorządowych 2006

Milicz to miasto w północnej części województwa dolnośląkiego, w powiecie milickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Milicz. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. wrocławskiego.

Według danych z 31 grudnia 2004, miasto miało 12 113 mieszkańców. Siedziba urzędu miejskiego i starostwa powiatowego.

Miasto leży przy drodzej krajowej nr 15, przy linii kolejowej Wrocław-Jarocin, ok. 55 km od Wrocławia, 125 km od Poznania i ok. 45 km od Ostrowa Wielkopolskiego.

W okolicach Milicza znajdują się największe w Europie stawy hodowlane. Co roku władze miejskie organizują tu imprezę zwaną Świętem Karpia Milickiego oraz Dni Ziemi Milickiej. W mieście ma również siedzibę słynna szkoła leśna.

Zobacz: plan Milicza

[edytuj] Rys historyczny

Milicz wzmiankowany po raz pierwszy w 1136, prawa miejskie od 1245, siedziba kasztelanii należącej do 1358 do biskupstwa wrocławskiego; od 1494 siedziba wolnego państwa stanowego należącego do Kurzbachów, a od 1590 do Maltzanów. Zachowany średniowieczny układ miasta zbliżony do owalu, z rynkiem i ulicami zbiegającymi się przy dawnych bramach miejskich. 22 stycznia 1945 r. zdobyty przez Armię Czerwoną został wraz z tzw. Ziemiami Odzyskanymi przyznany Polsce w ramach ładu pojałtańskiego przez zwycięskie mocarstwa II wojny światowej jako rekompensata za utracone przez Polskę Kresy Wschodnie.

[edytuj] Nazwa, herb, flaga

Nazwa Milicz pochodzi od imienia Milik, którego można uznać za legendarnego założyciela miasta. Została stworzona poprzez dodanie martwego już dziś przyrostka j, a więc brzmiała Milikj - podobnie jak Wrocławj czy Poznanj powstałe od Wroclawa i Poznana. Przyrostek ten z czasem powodował zmiękczenie poprzedzającej go spółgłoski, stąd dzisiejsza wymowa Wrocławia czy Poznań. Pierwotnie zatem nazwa Milicz musiała być wymawiana przez miękkie cz, które jednak w dalszych dziejach języka polskiego stwardniało.

Herb Milicza przedstawiający świętego Jerzego na koniu zabijającego smoka istnieje co najmniej od XV w., gdyż taki wizerunek widnieje na najstarszej zachowanej pieczęci miejskiej. Najprawdopodobniej ten święty był patronem jednego z milickich kościołów.

Flaga niemieckiego Milicza składała się dwóch poziomych pasów: białego oraz żółtego i pochodziła od barw miejscowego bractwa kurkowego. W latach PRL najwyraźniej nie było potrzeby, by miasto miało własną flagę, ponieważ tym, jak ma wyglądać, zajęto się dopiero w połowie lat 90., kiedy zaplanowano zorganizować I Dni Ziemi Milickiej. By nie kojarzyła się z flagą papieską (biało-żółtą) radni postanowili dodać kolor zielony - symbol otaczających miasto lasów. Pierwotnie brano również pod uwagę kolor niebieski - symbol wody w Stawach Milickich, jednak zrezygnowano z niego, gdyż uznano, że byłoby to kontaminacją flag: papieskiej i maryjnej.

[edytuj] Turystyka i rekreacja

Gmina Milicz nastawiona jest na rozwój turystyki i rekreacji i w tym upatruje swoje szanse na przyszłość. Zwarte kompleksy leśne, atrakcyjne turystycznie i ekologicznie, są bogate w owoce runa leśnego i grzyby. Lasy te są miejscem organizowania imprez myśliwskich. Począwszy od agroturystyki w nastawionych na ten kierunek gospodarstwach wiejskich po wyspecjalizowane placówki hotelarskie położone z dala od zgiełku miasta można skorzystać z bogatej oferty noclegowej i wypoczynkowej.

[edytuj] Zabytki

Grodzisko Chmielnik, ślady osadnictwa z ok. 7000 lat p.n.e.
Pałac klasycystyczny - z końca wieku XVIII, obecnie Zespół Szkół Leśnych i Agrotechnicznych (od 1963 r.)
Park pałacowy - pierwszy na Śląsku park w stylu angielskim Powstał około 1800 r., powierzchnia ok. 50 ha
Ruiny zamku książąt oleśnickich z XIV wieku
Ruiny Czarnej Bramy w pałacu parkowym
Grobowiec hrabiego Maltzana
Brama wjazdowa (dworska) z około 1815 roku
Kościół Łaski z XVIII wieku, obecnie kościół rzymskokatolicki pw. św. Andrzeja Boboli, przed II wojną światową świątynia należała do protestantów
Kościół neorenesansowy św. Michała Archanioła z XIX wieku (z chrzcielnicą z 1561 roku)
Kościół z XIX wieku - ośrodek kultu św. Anny, od 2001 roku istnieje tutaj trzecia, najmłodsza parafia