Modulacja
Z Wikipedii
Modulacja to samorzutna lub celowa zmiana parametrów fali. Przykładem może być modulowany dźwięk syreny alarmowej, w którym zmienia się częstotliwość generowanego przez syrenę dźwięku. Częstotliwość zmian wywołanych modulacją jest dużo mniejsza od częstotliwości fali. Jeżeli modulowane są fale sinusoidalne, to proces ten może powodować zmiany amplitudy, częstotliwości lub fazy drgań. W przypadku fal prostokątnych (często stosowanych w technice cyfrowej) procesowi modulacji podlega szerokość, amplituda, pozycja (układ) oraz gęstość impulsów.
Spis treści |
[edytuj] Modulacja analogowa
Najpopularniejsze techniki modulacji:
- Modulacje amplitudy - zmiana amplitudy
- DSB-LC (inaczej AM) (ang. Double-Sideband Large Carrier) - modulacja dwuwstęgowa z nośną
- DSB-SC (ang. Double-Sideband Suppressed Carrier) - modulacja dwuwstęgowa z wytłumioną nośną
- SSB (ang. single-sideband modulation) - modulacja jednowstęgowa (może to być wstęga górna lub dolna)
- VSB (ang. vestigial-sideband modulation) - modulacja amplitudy z częściowo tłumioną wstęga boczną
- Modulacje kąta
- PM (ang. phase modulation) - modulacja fazy, zmiana fazy fali
- FM (ang. frequency modulation) - modulacja częstotliwości, zmiana częstotliwości
- falkowa (ang. wavelet modulation)
- sigma-delta
[edytuj] Modulacja impulsowa
Rodzaje modulacji impulsowej:
- PCM – kodowa (ang. pulse-code modulation),
- DPCM – różnicowa impulsowo-kodowa (ang. differential pulse-code modulation),
- PWM – szerokość impulsu (ang. pulse-width modulation),
- PAM – amplituda impulsu (ang. pulse-amplitude modulation),
- PPM – pozycja impulsu (ang. pulse-position modulation),
- PDM – gęstość impulsów (ang. pulse-density modulation).
[edytuj] Modulacja cyfrowa
Kluczowanie (ang. keying) jest najstarszą techniką modulacji. Kiedy w XIX wieku zbudowano pierwsze elektryczne urządzenia do przekazywania informacji na odległość pojawił się problem kodowania znaków do postaci nadającej się do przesłania. Pierwszym pomysłem było użycie tylu przewodów ile jest liter w alfabecie. Pomysł ten okazał się niepraktyczny i dlatego Samuel Morse stworzył system kodowania znaków alfabetu w postaci serii krótkich (kropka) lub długich (kreska) impulsów. Urządzeniem kodującym był tutaj klucz mający postać przełącznika zwierającego obwód elektryczny. Operator wysyłał serię impulsów, którą odczytywał człowiek lub elektromagnes zapisywał na taśmie papieru. Kiedy technologia transmisji się rozwinęła powstało szereg technik kluczowania. Potem wszystkie te metody określono jednym terminem modulacja.
Najpopularniejsze techniki kluczowania:
- ASK - (ang. Amplitude Shift Keying) kluczowanie amplitudy
- QAM - (ang. Quadrature Amplitude Modulation)
- FSK - częstotliwościowe (ang. Frequency-Shift Keying):
- PSK – fazowe (ang. phase-shift keying) czyli PM np:. BPSK, DPSK, QPSK, n-PSK, O-QPSK, π / 4-QPSK, U2-PSK
- Systemy szerokopasmowe
- DSSS - (ang. Direct Sequence Spread Spectrum) systemy z bezpośrednim rozpraszaniem widma
- FHSS - (ang. Frequency Hopping Spread Spectrum) systemy szerokopasmowe ze skakaniem po częstotliwościach
- Pulsed-FM
- OFDM - (ang. Ortogonal Frequency Division Multiplexing) nazywany też DMT (ang. discrete multitone modulation)
- CDMA - (ang. Code Division Multiple Access)
- RTTY – dalekopis na falach radiowych (ang. radio teletype) – prosta modulacja pulsowo-kodowa
[edytuj] Modulacja w telekomunikacji
Modulacją w technice nazywa się celowy proces zmiany parametrów fali umożliwiający przesyłanie informacji (komunikację).
Modulacja jest konieczna, ponieważ sygnał musi nadawać się do transmisji przez sieć telekomunikacyjną. Zwykle medium transmisyjnym w takiej sieci są przewody miedziane, światłowody, powietrze i próżnia. Ograniczenia fizyczne powodują, że informacja może zostać przekłamana na skutek szumów, zniekształceń i przesłuchów pochodzących od innych sygnałów przesyłanych w tym samym ośrodku. Modulowany komunikat po pokonaniu tych wszystkich przeszkód musi być na tyle poprawny, aby odbiorca mógł wydzielić z niego użyteczne dane.
Urządzenie dokonujące modulacji to modulator.
Demodulacja to proces odwrotny do modulacji. Odbiornik nazywany demodulatorem uzyskuje sygnał, który dekoduje do wyjściowej postaci.
Jeżeli komunikacja ma charakter dwustronny, to jedno urządzenie dokonuje równocześnie modulacji nadawanych sygnałów i demodulacji tych, które odbiera (modulator-demodulator w skrócie modem).
