Nowa Hiszpania
Z Wikipedii
Nowa Hiszpania (hiszp. Nueva España) nazwa nadana hiszpańskiej posiadłości kolonialnej w Północnej Ameryce w latach 1525-1821. Stolicą Nowej Hiszpanii było miasto Meksyk. Nowa Hiszpania rządzona była przez wicekrólów mianowanych przez królów Hiszpanii. Terytorium Nowej Hiszpanii zajmowało tereny od współczesnego Meksyku do Kostaryki jako granica południowa, a także tereny Stanów Zjednoczonych obejmujących stany Kalifornia, Nevada, Utah, Kolorado, Arizona, Nowy Meksyk oraz Teksas. Północna granica Nowej Hiszpanii została ustanowiona przez Traktat Adams-Onis w 1819. W 1821 roku, Hiszpania straciła większość terytorium, z wyjątkiem Kuby oraz Puerto Rico, kiedy uznała meksykańską wojnę o niepodległość.
Nowa Hiszpania obejmowała stany Nueva Extremadura, Nueva Galicia, Nueva Vizcaya oraz Nuevo Santander.
Filipiny były administrowane przez kolonię Nową Hiszpanię.