Odwilż gomułkowska
Z Wikipedii
Należy w nim poprawić: dodać wygaszanie reform, powrót twardego kursu; to, co jest, nadaje się do integracji z Polski październik.
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.
Odwilż Gomułkowska, nazywana w źródłach zagranicznych polskim październikiem lub październikiem 1956, to zmiana polityki wewnętrznej w Polsce w drugiej połowie 1956 roku. Jej efektem było między innymi uwolnienie z więzień i internowań części więźniów politycznych i duchowieństwa; w tym kard. Stefana Wyszyńskiego.
Odwilż Gomułkowska była następstwem śmierci Stalina (marzec 1953 r.) i związanych z tym zmian w ZSRR, tajemniczej śmierci Bolesława Bieruta w Moskwie (marzec 1956 r.), Wydarzeniami Poznańskimi (czerwiec 1956 r.), rozłamem w rządzącej PZPR i dojściem do władzy nowej ekipy rządowej pod przywództwem Władysława Gomułki.
Wydarzenia października związane były z odbywającymi się od 19 października obradami VIII Plenum Komitetu Centralnego. 21 października zadecydowano na nim o przywróceniu do władzy Gomułki i wybrano go na stanowisko I sekretarza KC PZPR. Wybór Gomułki oraz zapowiedzi reform zostały entuzjastycznie przyjęty przez wiele osób, czego świadectwem był liczny wiec na Placu Defilad 24 października. Podczas przemówienia na wiecu Gomułka potępił wówczas stalinizm i zapowiedział reformy, mające na celu demokratyzację ustroju. Bezpośrednio po tych wydarzeniach z Polski wyjechał marszałek Konstanty Rokossowski oraz wielu innych oficerów radzieckich, służących w Siłach Zbrojnych PRL.
