Pałac Prymasowski w Warszawie
Z Wikipedii
Pałac Prymasowski mieści się w Warszawie przy ulicy Senatorskiej 13/15.
Budowa pałacu rozpoczęła się pod koniec XVI wieku z inicjatywy biskupa płockiego Wojciecha Baranowskiego. Gdy został prymasem przekazał ten pałac kapitule gnieźnieńskiej w roku 1610. Zniszczony w latach najazdu szwedzkiego 1655-1660. Do jego odbudowy zatrudniono Józefa Fontanę. Po raz kolejny spustoszony przez Sasów, Wołochów i Kozaków w 1704. Odbudował go ze zniszczeń prymas Stanisław Szembek.
Do roku 1795 wnętrza pałacu pełniły funkcję mieszkań prymasów. W tym czasie był kilkakrotnie rozbudowywany. Pod koniec XVII wieku rozbudową pałacu zajął się Tylman z Gameren. Natomiast w pierwszej połowie XVIII wieku przebudowano ten pałac w stylu rokokowym na rezydencję prymasa Adama Ignacego Komorowskiego.
W latach 1777-1783 Antoni Kazimierz Ostrowski podjął generalną przebudowę pałacu. Architektem za nią odpowiedzialnym był Efraim Szreger; ukończył ją Michał Jerzy Poniatowski w stylu klasycystycznym. Korpus główny został wtedy wzbogacony o skrzydła boczne z pawilonami, ryzalit korpusu zyskał zaś czterokolumnowe portyki. Architektami wnętrz pałacu byli Jan Chrystian Kamsetzer i Szymon Bogumił Zug.
W XVIII wieku przeznaczony na różne cele. Mieściła się w nim Kamera Warszawska, Rejencja Pruska, Zarząd Warszawskiego Policmajstra, Komisja Rządowa Wojny, Szkoła Junkrów. Podczas dwudziestolecia międzywojennego było tu Ministerstwo Rolnictwa i Reform Rolnych.
Zniszczony podczas kampanii wrześniowej w 1939, odbudowany po wojnie.
[edytuj] Linki zewnętrzne
 |
Portal:Warszawa  Wikiprojekt:Warszawa Kategoria:Warszawa |
 |
