Piżmowół
Z Wikipedii
Wół piżmowy | |||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | ssaki | ||||||||||||||||||||||||||||
Podgromada | ssaki żyworodne | ||||||||||||||||||||||||||||
Szczep | łożyskowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | parzystokopytne | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | krętorogie | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzaj | Ovibos | ||||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | wół piżmowy | ||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
Ovibos moschatus | |||||||||||||||||||||||||||||
(Zimmermann, 1780) | |||||||||||||||||||||||||||||
|
Piżmowół, wół piżmowy (Ovibos moschatus) - gatunek ssaka łożyskowego z rzędu parzystokopytnych, jedyny przedstawiciel rodzaju Ovibos Blainville, 1816.
Spis treści |
[edytuj] Dane liczbowe
- długość ciała (bez ogona): 1,8-2,5 m
- długość ogona: 7-10 cm
- wysokość: do 1,4 m
- ciężar: 200-400 kg
- prędkość: do 60 km/h
- dojrzałość płciowa: 2 lata
- ciąża: 9 miesięcy
- liczba młodych: 1 młode
Sierść - 2 rodzaje włosów: zewnętrzne ciemnobrunatne długie i wewnętrzne, krótkie wełniste, dobrze chroniące przed mrozem.
[edytuj] Występowanie i środowisko
Naturalny zasięg tych ssaków obejmuje arktyczne rejony Ameryki Północnej, od Alaski po Kanadę i Grenlandię. Woły piżmowe wprowadzono też w Azji, na półwyspie Tajmyr oraz na Wyspie Wrangla. Przed ostatnim zlodowaceniem zamieszkiwały też m.in. środkową część Norwegii (okolice obecnego Dombas), wprowadzono je tam ponownie i kilkadziesiąt sztuk żyje obecnie w parku narodowym Dovre Fjell. Zostały również osiedlone na rosyjskim półwyspie Tajmyr.
[edytuj] Odżywianie
Roślinożerny - głównie trawy, mchy, porosty.
[edytuj] Rozmnażanie
Pora godowa przypada na koniec lata. Samce walczą o samice zderzając się głowami, Słabszy przeciwnik się poddaje i oddala od stada. Zwycięzca parzy się z wszystkimi samicami w stadzie. Młode rodzą się po około 9 miesiącach, w kwietniu lub maju następnego roku. Z reguły rodzi się jedno młode, przez pierwsze trzy miesiące odżywia sie jedynie mlekiem matki. Ze względu na surowy klimat śmiertelność młodych jest bardzo duża.
[edytuj] Ochrona
Na początku XX wieku zagrożony wyginięciem ze względu na masowe polowania. W celu ochrony gatunku powstały rezerwaty w Kanadzie i Grenlandii. Gatunek uważany za bezpośrednio zagrożony wyginięciem.