Rafał Lemkin
Z Wikipedii
Rafał Lemkin (ur. 24 czerwca 1900 w Bezwodne, zm. 28 lipca 1959 w Nowym Jorku), polski prawnik, karnista, twórca określenia ludobójstwo i projektu Konwencji w sprawie Zapobiegania i Karania Zbrodni Ludobójstwa podpisanej 9 grudnia 1948 r.
Absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (w 1926 r. uzyskał tytuł doktora). Po studiach pracował jako sekretarz w warszawskim Sądzie Apelacyjnym, potem jako podprokurator w Sądzie Okręgowym w Brzeżanach (woj. tarnopolskie) i w Sądzie Okręgowym w Warszawie. Od 1934 r. prowadził praktykę adwokacką w Warszawie przy ul. Kredytowej 6. Uczestnik polskich delegacji na Konferencje dla Unifikacji Prawa Karnego w Paryżu w 1931 r., Madrycie w 1933 r. i Kopenhadze w 1935 r. Autor polskich przekładów kodeksów karnych ZSRR (z 1922 i 1927 r.) i faszystowskich Włoch oraz angielskiego przekładu polskiego Kodeksu Karnego z 1932 r.
Na początku 1940 r. z terenów pod okupacją sowiecką przedostał się przez Litwę do Szwecji. W holokauście stracił prawie całą rodzinę (był Żydem). Od 1941 r. w USA (gdzie używał imienia Rafaël), wykładał na Duke University w Karolinie Północnej. W procesie norymberskim był doradcą R. H. Jacksona, głównego oskarżyciela z ramienia USA. Później stworzył (razem z H. Donnedieu de Vabresem) wstępny projekt Konwencji w sprawie Zapobiegania i Karania Zbrodni Ludobójstwa podpisanej 9 grudnia 1948 r. W latach pięćdziesiątych 7-krotnie nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla.
Już w 1933 r. sformułował pojęcie "zbrodni barbarzyństwa" ale dopiero w pracy "Axis Rule in Occupied Europe" opublikowanej w USA w 1944 r. nadał jej miano ludobójstwa.
Bibliografia Ryszard Szawłowski, "Rafał Lemkin (1900-1959) - polski prawnik twórcą pojęcia ludobójstwo", Sprawy Międzynarodowe 2/2005.
