Richard Rogers
Z Wikipedii
Richard Rogers (pełne nazwisko Richard George Rogers, Baron Rogers of Riverside, ur. 23 lipca 1933 we Florencji) - brytyjski architekt późnego modernizmu i high-tech, czwarty brytyjski laureat Nagrody Pritzkera.
Rogers studiował na Architectural Association School w Londynie, a następnie aż do uzyskania dyplomu w 1962 na Yale University w New Haven u Serge'a Chermayeffa. W 1963, wraz z ówczesną żoną Su oraz małżeństwem Wendy i Normanem Fosterami (kolegami ze studiów w Yale) biuro Team 4, które zrealizowało przede wszystkim Reliance Control Factory w Swindon (1967). W tym samym roku był przedstawicielem brytyjskich architektów na Biennale w Paryżu.
W 1967 biuro Team 4 zakończyło działalność, w 1969 Rogers rozpoczął współpracę z włoskim architektem Renzo Piano. Największym osiągnięciem ich wspólnej pracowni była wygrana w konkursie (1971) a następnie realzacja Centre Pompidou. W 1976 Rogers zrezygnował z dalszej współpracy z Piano, a rok później założył własną pracownię Richard Rogers Partnership, istniejącą obecnie (2007) pod nazwą Rogers Stirk Harbour + Partners i posiadającą oddziały w Londynie, Barcelonie, Madrycie i Tokio.
Styl architektury Rogersa charakteryzuje się demonstracyjnym używaniem elementów high-tech, niejednokrotnie przejętych z innych dziedzin techniki, np. okrętownictwa, przemysłu motoryzacyjnego lub komputerowego. Jednocześnie duże znaczenie dla Rogersa ma ekologiczny aspekt architektury.
W 1991 Rogers otrzymał od brytyjskiej królowej Elżbiety II tytuł szlachecki, a w 1996 tytuł dożywotniego barona i nazwisko Lord Rogers of Riverside. W 1985 otrzymał złoty medal RIBA, w 1986 Legię Honorową, w 2000 Praemium Imperiale Prize for Architecture, w 2006 nagrodę RIBA imienia Stirlinga, zaś w 2007 został uhonorowany Nagrodą Pritzkera.
[edytuj] Główne dzieła
- dom i pracownia Humphrey'a Spendera koło Maldon w hrabstwie Essex - szklana prostopadłościenna bryła o konstrukcji z dwuteowników
- Centre Georges Pompidou w Paryżu, 1971-1977 (we współpracy z Renzo Piano)
- Lloyd's of London w Londynie, 1978-1986
- Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu, 1989-1995
- terminal 5 na lotnisku Heathrow w Londynie, 1989-2008 (planowane ukończenie)
- biurowiec Channel 4 w Londynie, 1990-1994
- Tribunal de Grande Instance w Bordeaux, 1992-1998
- biurowiec Daimler Chrysler przy Potsdamer Platz w Berlinie, 1993-1999
- lotnisko Barajas w Madrycie, 1997-2005
- Millennium Dome w Londynie, 1999-2000
- Paddington Waterside w Londynie, 1999-2004
