Rodochrozyt

Z Wikipedii

Rodochrozyt (Dialogit, Diagolit lub Spat Manganowy) - minerał z gromady węglanów. Należy do grupy minerałów rzadkich rozpowszechnionych tylko w niektórych rejonach Ziemi.

Nazwa pochodzi od gr. rhodon = róża i chroma = barwa i nawiązuje do barwy tego minerału.

Spis treści 1 Właściwości: 2 Występowanie: 3 Zastosowanie: 4 Bibliografia:

[edytuj] Właściwości:

• Wzór chemiczny: MnCo₃ - węglan manganu
• Układ krystalograficzny: trygonalny
• Twardość: 3,5-4,5
• Gęstość: 3,45-3,7
• Rysa: biała
• Barwa: różowy, czerwony czasami brunatnoczerwony lub szary
• Przełam: nierówny, muszlowy
• Połysk: szklisty
• Łupliwość: doskonała we wszystkich kierunkach

Bardzo rzadko tworzy kryształy o pokroju izometrycznym, czasami słupkowym płytkowym; najczęściej przyjmują postać romboedrów, skalenoedrów, które czasami skupiają się w przepiękne druzy o lśniącej czerwonej barwie. Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, skorupowych, groniastych, naciekowych, promienistych. Często tworzy konkrecje. Jest kruchy, przezroczysty, często zawiera domieszki wapnia – rodochrozyt wapniowy (występuje na obszarze Peru), żelaza, magnezu, miedzi, cynku, kobaltu. Tworzy roztwór stały z syderytem. Jest izomorficzny z kalcytem, magnezytem, smithsonitem. Reaguje tylko z gorącym kwasem solnym.

[edytuj] Występowanie:

Występuje w kruszcowych żyłach hydrotermalnych, może powstawać w też w wyniku oddziaływania tych roztworów na skały zawierające mangan. W rzadkich przypadkach rodochrozyt jest pochodzenia osadowego.

Miejsca występowania: USA – Kolorado (kryształy wartości jubilerskiej), Argentyna – („róża Inków”), RPA – najbardziej przejrzyste kryształy, Niemcy, Austria, Meksyk, Peru, Rumunia.

W Polsce został znaleziony w szczelinach limonitu w okolicach Tarnowskich Gór (Górny Śląsk), w żyłach barytowych w okolicach Wałbrzycha

[edytuj] Zastosowanie:

• do pozyskiwania manganu (tylko tam gdzie jest to opłacalne) – zawiera 43% Mn.
• wykorzystywany w jubilerstwie
• do wyrobu rzeźb i różnych przedmiotów ozdobnych
• poszukiwany przez kolekcjonerów

[edytuj] Bibliografia:

• Leksykon Przyrodniczy - Minerały i kamienie szlachetne –„Horyzont” 2002r.
• J.Parafiniuk – Minerały systematyczny katalog 2004 – TG”Spirifer” W-wa 2005
• A.Bolewski – Mineralogia szczegółowa – Wyd.Geolog. 1965 r
• A.Bolewski , A. Manecki – Mineralogia szczegółowa – Wyd.PAE. 1993 r.
• O. Medenbach, C. Sussieck – Fornefeld -Minerały – „Świat Książki” 1996r.
• W. Schumann – Minerały świata – O. Wyd. ”Alma - Press” 2003r.

Zobacz też: kalcyt, magnezyt, syderyt