Skraplanie
Z Wikipedii
Skraplanie lub kondensacja to zjawisko zmiany stanu skupienia, przejścia substancji z fazy gazowej w fazę ciekłą.
Skraplanie może zachodzić przy odpowiednim ciśnieniu i w temperaturze niższej od temperatury krytycznej. Zestaw parametrów; ciśnienie i temperatura, dla których rozpoczyna się proces skraplania nazywany jest punktem rosy.
Kondensacja wiąże się ze zmniejszeniem odległości miedzy cząsteczkami substancji. Spadek temperatury powoduje, że cząsteczki poruszają się wolniej. Siły oddziaływania między nimi wzrastają, aż do momentu uzyskania nowego stanu równowagi. Przy tym zachodzi wydzielanie energii w postaci ciepła. Cząsteczki tworzą zwartą masę, jednak nie powstają między nimi trwałe wiązania charakterystyczne dla ciał stałych.
Proces skraplania zachodzi inaczej, gdy w gazie znajdują się zanieczyszczenia. Mogą one być zarodkami rodzących się kropel lub utrudniać powstawanie cieczy. Zależności fizyczne opisujące kondensację mają bardzo skomplikowane rozwiązania. Jeżeli jakieś zjawisko jest bardzo zależne od procesu skraplania, to niesamowicie trudno jest symulować jego przebieg. Problem ten utrudnia budowanie wiarygodnych prognoz pogody, w której procesy skraplania wody i tworzenia chmur odgrywają zasadniczą rolę.
Niektóre gazy są trudne do skroplenia, gdyż dzieje się to w niskiej temperaturze.
gaz | temperatura | data | uwagi |
---|---|---|---|
butan | 275,5 K | ciekły propan-butan, skrót LPG | |
propan | 231 K | ||
tlen | 90,18 K | 5 kwietnia 1883 | Skrót LOx. Skroplenie tlenu zostało dokonane po raz pierwszy przez profesorów UJ w Krakowie Zygmunta Wróblewskiego (polski chemik) i Karola Olszewskiego (polski fizyk i chemik). |
argon | 87,3 K | 1895 | Skroplenie argonu (a także jego zestalenie) zostało dokonane po raz pierwszy przez Karola Olszewskiego. |
azot | 77,3 K | 13 kwietnia 1883 | Skrót LN2. Zobacz ciekły azot. Skroplenie azotu zostało dokonane po raz pierwszy przez Zygmunta Wróblewskiego i Karola Olszewskiego. |
wodór | 20,268 K | ||
hel | 4,22 K | zobacz nadciekłość |