Sylwester Zawadzki

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Sylwester Zawadzki (ur. 19 października 1921 w Warszawie, zm. 4 lipca 1999 w Warszawie), działacz państwowy PRL, prawnik.

Ukończył UW w 1950, 1963 prof. nadzwyczajny, 1973 prof. zwyczajny nauk prawnych; od 1976 członek korespondent PAN.

1946-1948 członek PPS, następnie PZPR. W pierwszych latach po II wojnie światowej działał w organizajach młodzieżowych. 1950-1955 doktorant i pracownik naukowy Instytutu Nauk Społecznych przy KC PZPR; 1955-1967 pracownik naukowy Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR; 1957-1963 pracownik naukowo-badawczy Instytutu Nauk Prawnych PAN; 1963-1968 zastępca sekretarza Wydziału I Nauk Społecznych PAN; 1967-1981 redaktor naczelny miesięcznika "Państwo i Prawo"; od 1967 pracownik naukowy UW, 1969-1977 dyrektor Instytutu Nauk o Państwie i Prawie UW.

1977-1980 członek Zespołu Doradców Naukowych I sekretarza KC PZPR; 1980-1981 prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego; 1981-1983 Minister Sprawiedliwości; 1981-1986 przewodniczący Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów; 1985-1989 członek Rady Państwa; 1972-1989 poseł na Sejm PRL VI-IX kadencji, przewodniczący Komisji Prac Ustawodawczych w Sejmie VIII kadencji (1980-1983).

Uczestnik obrad Okrągłego Stołu w zespole ds. reform politycznych oraz podzespole ds. stowarzyszeń i samorządu terytorialnego.

1961-1969 był radnym Rady Narodowej miasta stołecznego Warszawy; został uhonorowany doktoratem honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego, Nagrodą Sekretarza Naukowego PAN (1955, 1971, 1976), nagrodami resortowymi (zespołowo I stopnia 1971, indywidualnie II stopnia 1975), nagrodą "Trybuny Ludu" (1980) oraz odznaczeniami: Krzyżem Komandorskim, Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy I klasy i innymi.

Wieloletni członek Związku Prawników Polskich, wiceprzewodniczący Zarządu Głównego 1955-1961 i 1972-1976; od 1981 członek zagraniczny Serbskiej Akademii Nauk; 1987-1991 wiceprzewodniczący Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawa Konstytucyjnego.

Autor, współautor i redaktor wielu publikacji i opracowań, m.in.:

Rozwój więzi rad narodowych z masami pracującymi w Polsce Ludowej (1955)
Państwo dobrobytu. Doktryna i praktyka (1964, kilka tłumaczeń zagranicznych)
Marksistowska teoria państwa (1964)
Udział ławników w postępowaniu karnym. Opinie a rzeczywistość (współautor i redaktor, 1970)
Samorząd mieszkańców. Wybrane zagadnienia teorii i praktyki (współautor i redaktor, 1972)
Gromadzkie Rady Narodowe w świetle badań empirycznych przed reformą (redaktor, 1973)
Tendencje rozwoju władzy lokalnej we współczesnym świecie (redaktor, 1976)
Z teorii i praktyki demokracji socjalistycznej (1980)
Teoria państwa i prawa (współautor, 1980)
Prawo konstytucyjne (współautor, 1981).