Taras Boroweć
Z Wikipedii
Maksym Taras Boroweć, ps. Taras Bulba (ur. 1908 na Wołyniu, zm. 1981 w Toronto) – ukraiński działacz niepodległościowy.
Właściciel zakładu kamieniarskiego w pow. kostopolskim[1] . W roku 1933 założyciel tajnej wojskowo-rewolucyjnej organizacji Ukraińskie Odrodzenie Narodowe. Jako program organizacja przyjęła walkę przeciw "polskiemu okupantowi", i "komuno-moskiewskiemu kolonializmowi" oraz ich agenturom czyli miejscowym komunistom oraz funkcjonariuszom państwa polskiego. Za działalność antypaństwową Boroweć został osadzony w Berezie Kartuskiej do września 1939 roku.
W latach 1940-1941 organizował na terenach okupowanej Polski ukraińskie podziemie nacjonalistyczne. W swoim programie politycznym szukał porozumienia z OUN(B), władzami radzieckimi oraz polską konspiracją, bez powodzenia. Po rozbiciu oddziałów tzw. Siczy Poleskiej i przyłączeniu jej resztek do UPA, został podstępem aresztowany przez Niemców i umieszczony w obozie Sachsenhausen ( tzw. Zellenbau - oddział dla więźniów specjalnych, gdzie od września 1941 przebywali już aresztowani Stepan Bandera i Jarosław Stećko, a od przełomu 1943/1944 Andrij Melnyk) . Uwolniony przez Niemców w wrześniu 1944 , w związku z koncepcją utworzenia Ukraińskiej Armii Narodowej. Od 1948 na emigracji w Kanadzie. Autor książki-wspomnień: Армія без держави. Слава і трагедія українського повстанського руху, Київ - Торонто - Ню-Йорк 1996.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Wykonał płytę nagrobną "Matka i Serce Syna" na grobie matki Józefa Piłsudskiego na wileńskiej Rossie
[edytuj] Literatura
- Ryszard Torzecki, Polacy i Ukraińcy. Sprawa ukraińska w czasie II wojny światowej na terenie II Rzeczypospolitej, Warszawa 1993.
- Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko "Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, Wydane przy pomocy finansowej Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 2000, 1433 strony, ilustrowane, źródła, ISBN 83-87689-34-3
