Twierdzenie Darboux
Z Wikipedii
Twierdzenie Darboux – twierdzenie analizy opisujące przebieg rzeczywistej funkcji ciągłej. Jego nazwa pochodzi od francuskiego matematyka Jeana Darboux.
Spis treści |
[edytuj] Twierdzenie
Niech będzie funkcją ciągłą oraz
. Niech d spełnia nierówność f(a) < d < f(b). Istnieje wówczas taki punkt
, że f(c) = d.
[edytuj] Dowód topologiczny
Oznaczmy przez , czyli obraz przedziału [a,b].
Zbiory oraz
są otwartymi podprzestrzeniami przestrzeni B. Z poniższego lematu mamy, że zbiór B jako ciągły obraz przestrzeni spójnej również musi być spójny. Niemożliwe jest więc, że
, dlatego też
.
[edytuj] Lemat
Niech jest funkcją ciągłą między przestrzeniami topologicznymi, zaś U będzie dowolnym podzbiorem spójnym przestrzeni U. Wówczas obraz g(U) jest spójny.
Równoważne sformułowanie: każda funkcja ciągła ma własność Darboux.
[edytuj] Dowód Lematu
Rozumowanie nie wprost. Jeżeli g(V) (dla pewnego ) jest niespójny, to istnieje funkcja ciągła
, która jest "na" {0,1}. Wtedy funkcja
jest ciągła i "na" {0,1}, a więc V jest niespójny. Zatem obraz zbioru spójnego jest spójny.
[edytuj] Dowód analityczny
Zdefiniujmy indukcyjnie ciągi ,
,
, spełniające następujące warunki:
- a0 = a,b0 = b,
dla każdego n,
,
,
.
Gdy mamy już an i bn, definiujemy .
- Jeśli
, to definiujemy an + 1 = an, bn + 1 = cn
- w przeciwnym przypadku an + 1 = cn, bn + 1 = bn.
Teraz łatwo udowadnia się, że i
, więc
.
[edytuj] Uwaga
Ten dowód nie jest konstruktywny w sensie intuicjonizmu, gdyż intuizjonizm nie pozwala na decyzję, czy dana liczba x jest mniejsza, równa lub większa od zera.
[edytuj] Twierdzenie Cauchy'ego
Twierdzenie Cauchy'ego jest przydatnym wnioskiem wynikającym z wprost z twierdzenia Darboux. Otrzmało ono swoją nazwę od nazwiska matematyka francuskiego, Cauchy'ego.
[edytuj] Sformułowanie
Jeżeli f(x) jest funkcją ciągłą w przedziale [a,b] i , to istnieje taki punkt
, że f(c) = 0.
Innymi słowy, z ciągłości funkcji w ustalonym przedziale wynika, że funkcja zmieniając znak (przechodząc z wartości ujemnych na dodatnie lub odwrotnie) musi przejść przez punkt, w którym jej wartość wynosi zero.