การยับยั้ง
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
การยับยั้ง (อังกฤษ : veto) ซึ่งบางทีเรียกทับศัพท์ว่า วีโต้ โดยคำในภาษาอังกฤษมีรากศัพท์มาจากภาษาละติน แปลว่า ฉันปฏิเสธ หรือ ฉันไม่อนุญาต เป็นสิทธิทางการเมืองที่ให้แก่องค์กรหรือบุคคล โดยเฉพาะประมุขฝ่ายบริหาร เช่น สิทธิที่จะยับยั้งกฎหมายไว้ชั่วระยะเวลาหนึ่งโดยการไม่ทรงลงพระปรมาภิไธยของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว หรือการไม่ลงนามของประธานาธิบดี
ในคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ สมาชิกถาวร 5 ประเทศมีสิทธิที่จะใช้อำนาจยับยั้งมติใด ๆ ของที่ประชุมในกรณีที่ไม่เห็นด้วยกับข้อเสนอซึ่งทำให้ข้อเสนอนั้น ๆ เป็นอันตกไป
[แก้] อ้างอิง
- เดโช สวนานนท์, พจนานุกรมศัพท์การเมือง, พ.ศ. 2549, หน้า 191
- The Columbia Encyclopedia, Sixth Edition
