คะนะ
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
คะนะ (仮名) เป็นคำที่ใช้เรียกตัวอักษรภาษาญี่ปุ่น ซึ่งแบ่งออกเป็น ฮิระงะนะ (ひらがな) และคะตะคะนะ (カタカナ) ซึ่งรวมถึงภาษาระบบเก่า มันโยงะนะ คะนะหนึ่งตัวอักษรจะมีเสียงเฉพาะของแต่ละตัวอักษร
| อ | ค | ซ | ท | น | ฮ | ม | ย | ร | ว | นาสิก |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| あア | かカ | さサ | たタ | なナ | はハ | まマ | やヤ | らラ | わワ | んン |
| อะ | คะ | ซะ | ทะ | นะ | ฮะ | มะ | ยะ | ระ | วะ | _ง,_น,_ม |
| いイ | きキ | しシ | ちチ | にニ | ひヒ | みミ | りリ | ゐヰ | ||
| อิ | คิ | ชิ | จิ | นิ | ฮิ | มิ | ริ | (วิ) | ||
| うウ | くク | すス | つツ | ぬヌ | ふフ | むム | ゆユ | るル | ||
| อุ | คุึ | ซุึ | ทซึ | นุ | ฟุึ | มุึ | ยุ | รุ | ||
| えエ | けケ | せセ | てテ | ねネ | へヘ | めメ | れレ | ゑヱ | ||
| เอะ | เคะ | เซะ | เทะ | เนะ | เฮะ | เมะ | เระ | (เวะ) | ||
| おオ | こコ | そソ | とト | のノ | ほホ | もモ | よヨ | ろロ | をヲ | |
| โอะ | โคะ | โซะ | โทะ | โนะ | โฮะ | โมะ | โยะ | โระ | (โวะ) |
- เสียงในแถว ทะ (た) ออกเสียงเหมือน ท และ ต ในภาษาไทย
- ภาษาญี่ปุ่นไม่มีคะนะสำหรับเสียง เยะ และ ยิ ซึ่งเมื่อเขียน ยิ จะใช้คะนะ "อิ" (い)และ "เอะ" (え) เขียนติดกันอ่านแทน ยิ
- ภาษาญี่ปุ่นไม่มีเสียงใกล้เคียงกับเสียง ล.ลิง หรือเสียง แอล (L) ในภาษาอังกฤษ
