AIM-120
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
AIM-120 AMRAAM (Advanced Middle Range Air to Air Missiles) เป็นจรวดอากาศสู่อากาศ นำวิถีพิสัยกลาง นำวิถีด้วยเรดาร์ ปฏิบัติการได้ทุกกาลอากาศ สามารถติดตั้งกับ บ.ขับไล่ และสามารถโจมตีเป้าหมายที่บินในระยะต่ำได้อย่างดี โดยสามารถแยกแยะเป้ัาหมายออกจากสิ่งแวดล้อมได้ นักบินสามารถควบคุม AMRAAM ได้หลายนัดในการโจมตีเป้าหมายในเวลาเดียวกัน มีความเร็วประมาณ 4 มัค และมีรัศมีปฏิบัติการมากกว่า 20 ไมล์ สามารถตอบโต้การต่อต้านทางอิเล็กทรอนิกส์ในขณะเข้าหาเป้าหมายได้ ระบบขับเคลื่อนเป็นแบบเชื้้อเพลิงแข็ง นำวิถีด้วยเรดาร์ (Active Radar) หัวรบเป็นดินระเบิดแรงสูงขนาด 84 ปอนด์ จรวดมีความยาว 84 ฟุต เส้นผ่าศูนย์กลาง 7 นิ้ว มีน้ำหนักรวม 335 ปอนด์
อาวุธนำวิถีอากาศสู่อากาศ AIM-120 (AMRAAM) เป็นอาวุธนำวิถีระยะปานกลาง นำวิถีด้วยเรดาร์แบบ Active radar-guied สามารถยิงได้ทุกทิศทุกทาง (all-aspect) และเหมาะกับการใช้งานในทุกกาลอากาศ (all-weather) ดินขับชนิดแข็ง (solid propellant) และหัวรบแบบระเบิดแรงสูงและทำลายด้วยสะเก็ดระเบิด (fragmentation warhead)
อาวุธนำวิถีอากาศสู่อากาศ AIM-120 (AMRAAM) ได้มีการวิจัยและพัฒนาโดยอาศัยคุณลักษณะและขีดความสามารถของอาวุธนำวิถี AIM-7 Sparrow เป็นต้นแบบ ได้พัฒนาให้มีความเร็ว ระยะยิง ขีดความสามารถในการนำวิถีเข้าหาเป้า รวมทั้งมีการต่อต้านการรบกวนด้วยระบบอิเล็กทรอนิกส์ต่างๆ ได้ดีกว่า AIM-7 อีกทั้งยังมีการพัฒนาประสิทธิภาพของระบบนำวิถีให้มีความแน่นอน โดยพัฒนา SEEKER ที่จับและติดตามเป้าแบบ Active Radar ให้สามารถจับและติดตามเป้าแบบ Track-while-scan ทำให้สามารถจับและยิงเป้าได้พร้อมกันหลายๆเป้า
อาวุธนำวิถีอากาศสู่อากาศ AIM-120 (AMRAAM) ได้รับการพัฒนาให้ติดตั้งได้กับ บ.รบ หลายแบบ เช่น บ. F-14, F-15, F-16 และ F/A-18 รวมทั้งได้มีการดัดแปลงให้ติดตั้งได้กับ บ.รบ. ของทางยุโรป เช่น JA-37 Viggen, JAS 39 Gripen, F-4 Tornado, Hawk 200, Eurofighter 2000 เป็นต้น