ایستگاه بین‌المللی فضایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ایستگاه بین المللی فضایی

عکسی تاریخی از ایستگاه بین المللی فضایی پس از جدایی از شاتل دیسکاوری - 7 اوت 2005

آرم رسمی ایستگاه بین المللی فضایی

آمار (ا.ب.ف.)

خدمه ثابت:

از تاریخ 21 ژوئیه 2006

حضیض:

352.8 km

اوج:

354.2 km

مدت دور زدن کامل مدار:

91.61 دقیقه

انحراف:

51.64 درجه

دور زدن مدار در طول روز:

15.72 بار

قرار گرفته در مدار زمین:

2,740

تا 22 مه 2006

مدت زمان زندگی فضانوردان در (ا.ب.ف) :

2,027

جمع دور های دور مدار زمین:

38,694

تا 28 اوت 2005

فاصله طی کرده:

1,400,000,000 km

تا 17 ژوئن 2005

سرعت متوسط:

27,685.7 km/h

حجم (ا.ب.ف):

200,783 kg

تا 12 سپتامبر 2006

عرض (ا.ب.ف):

73 m (طول آینه های خورشیدی)

تا 20 ژوئن 2006

طول (ا.ب.ف):

44.5 m (در امتداد هسته اصلی)

ارتفاع (ا.ب.ف):

27.5 m

حجم برای زندگی:

425 m³

تا 28 اوت 2005

فشار هوا:

101.3 kPa^[۱]

ایستگاه بین المللی فضایی

نقشه قطعات ایستگاه بین المللی فضایی تا ماه مارس 2006.

ISS Diagram

ایستگاه بین المللی فضایی (ا.ب.ف) (در انگلیسی: International Space Station) نام ایستگاه در حال ساخت بین المللی ای است که هم‌اکنون به دور جو زمین در حال ساخته شدن است.

پروژه ایستگاه بین المللی فضایی، محصول همکاری پنج سازمان تحقیقات فضایی و هوانوردی کشورهای پیشرو در زمینه تحقیقات فضایی از جمله سازمان هوانوردی و فضایی ملی آمریکا (NASA)، آژانس تحقیقات فضایی فدراسیون روسیه (RKA)، آژانس تحقیقات فضایی و هوانوردی ژاپن (JAXA)، آژانس تحقیقات فضایی کانادا (CSA) و آژانس تحقیقات فضایی اتحادیه اروپا (ESA) را تشکیل میدهند.

در سپتامبر سال ۲۰۰۶ یک کاوشگر ایرانی-آمریکایی با نام انوشه انصاری به وسیله فضاپیمای سایوز به ایستگاه بین‌المللی فضایی وارد شد و در وصل کردن تعدادی از وسایل جدید به فضانوردان مستقر در ایستگاه فضایی کمکهای شایانی کرد.