شهرستان ملایر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شهرستان ملایر یکی از شهرستانهای استان همدان ایران است.
شهرستان ملایر در مجاورت استان لرستان و شهرستانهای لرنشین استان می باشد و از 297062 نفر جمعیت 75 درصد فارسزبان , 15 درصد لک و لر و 1 درصد ساکنان آن را ترک زبانان تشکیل می دهند.[1]
فهرست مندرجات |
[ویرایش] بخشها
این شهرستان به چهار بخش تقسیم میشود. نام بخش (شهرهای تابعه)
مراکز بخشهای نامبرده همنام با خود بخشها میباشند بجز بخش زند که نام مرکز آن زنگنه (علیا) است.
[ویرایش] روستاها
از روستاهای مهم شهرستان ملایر میتوان از این روستاها نام برد.
حسین آباد ناظم(حسین آوادِ ناظم) - حسین آباد شاملو(حسین آوادِ شاملو) - علی آباد دمق(علی آوادِ دَمَق) - ازندریان(اَزَندَریُن) - نامیله - می آباد(مِیوا) - گوجک - قوزان(قوزُن) - تجر - شریف ابادی - کِسب - نَنَّج - کردخورد - دایلر - گلابدره - جوزان(جِوزُن) - بابارییس (باوا رِیس) - ده شاکر - اَرگِس سفلی (ارگس دامُن) - ارگس بالا (ارگس علیا) - مانيزان(مانی زُن) - کوسج خلیل - هزار جریب - سلطانیه - شوشاب(شوشِو) - پیرمشان(پیرمِشُن) - حاجی آباد - زیرابیه - کهکدان(کِی کَدُن) - کرتیل آباد - داویجان(دِوُن) - گوراب(جوراب: گورِو) - ضرب علی(قلعه نقد علی) - پیرسواران(پیر سارُن) - نمازگاه - نازول - میشن - کرکان(کَرکُن) - شیرین آباد - مهرآباد - پیهان - پری(پیروز) - زنگنه - ورچق(وَرچَه) - اُردکلو - بیدکُرپه (بیدکُرپَه) - پیرشاهوردی(پیلَه شَوَردی) - قلعه رفیع (قِلارفیع) - قلعه خلیفه(قِلا خلیفه) -ازناو(اِزنِو) - مَرویل - گنبد - الفاوُت(اَلفِوت) - زمان آباد - قالیباف - علمدار - دهلق - چَرّا - بورکی - دهنو - مبارک آباد(مارکاواد) - چزّان(چزّون) - دارچَم - قپان بری (قَپُن بَری) - ازناوله (اِزنِولَه) - آورزمان (اِورزمُن) - سلطان آباد (سلطان آواد) - حرم آباد (حَرَم آواد) - انوج- مَنگاوی - گَماسا - ونّایی (ونّو) - توجغاز (توجیغاز) ایرانه ( زادگاه بابا طاهر عریان )- سراب-کمری
[ویرایش] مناطق تفریحی
بارک سیفیه-مقبره سیف الدوله-دریاچه کوثر-تپه نوشی جان-موزه لطفلیان-بازار ملاير-دست كليه كساني كه زحمت در باره ملاير ميكشند درد نكندنام چند روستای دیگر:نهندر یاقلعه طاق-کثاوند-کمازان
[ویرایش] مناطق تفریحی ایرانه
نیکو- چشمه مین جایی -کوه چهل گزی(کوه جواد)-چشمه قلقلی پ
[ویرایش] سوغات ملایر
قالی-کشمش - شیره انگور- باسلق -سجوق-سبزه-مویز-عسل-کلوچه
[ویرایش] منبع
اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران ۱۳۸۳، ص۱۹۱
![]() |
|
---|---|
مرکز | همدان |
شهرستانها |
اسدآباد | بهار | تویسرکان | رزن | کبودرآهنگ | ملایر | نهاوند | همدان |
شهرها |
ازندریان | اسدآباد | بهار | تویسرکان | جورقان | جوکار | دمق | رزن | سامن | سرکان | شیرینسو | صالحآباد | فامنین | فرسفج | فیروزان | قروه درجزین | قهاوند | کبودرآهنگ | گلتپه | لالجین | مریانج | ملایر | نهاوند | همدان |
آثار دیدنی |
آبشار گنجنامه | آتشکده نوشیجان | آرامگاه باباطاهر | آرامگاه بوعلیسینا | امامزاده یحیی | پیست اسکی الوند | تالاب پیرسلیمان | تپه باستانی هگمتانه | سد اکباتان | سرآب گیان | غار علیصدر | گنبد حیقوق نبی | مجسمه شیر سنگی | مقبره باباپیره | موزه تاریخ طبیعی همدان |