Sueben

From Wikipedy

De Sueben of Sueven (Latynsk: Suebi) wienen in West-Germaanske folk dat likernoch oan it begjin fan de iertelling by de Eastsee (Mare Suebicum yn it Latynsk) wenne. Neffens guon is de namme foar Sweden fan dizze namme ôfleid en is it oannimlik dat dit stamferband ut ferskate stammen bestie, wêrûnder de Quaden, de Markomannen, de Allemannen, de Hermunduren, de Langobarden en de Semnonen.

De Sueben emigrearden nei it tjinwurdiche Dutslân en ferbleaun earst yn it noarden by de Elbe. Al gauris trokken sy nei it suden ta. Neffens de Romeinske skiedkundige Tacitus dienen de Semnonen en Langobarden me oan de striid fan Ariovistus tsjin Julius Caesar yn (58 f. Kr.).

[bewurkje seksje] Skiednis

Yn de 4e ieu waarden de Sueben troch de Hunnen ferdreaun en foelen sy yn 406, nei it behelle fan de oerwinning yn slach by Mainz it Romeinske Ryk yn. Sy trokken troch Galje rjochting Spanje en kaamen der oan yn 409. Ûnder lieding fan kening Hermerik († 438) stiften sy harren eigen ryk yn de Romeinske provinsje Gallaecia yn Spanje. Hjir gongen de Sueben foar in grut part oer ta it Arianisme.

Ûnder kening Rechila (438-448) koenen de Sueben harren ryk utwreiden mei Baetica en Sevilla. Sy fersloechen ek de lêstste Romeinske legers en doe de Fandalen fertrokken nei Afrika wienen sy in skoftlang boppemachtig. Dit hichtepunt duore mar koart, want de opfolger fan Rechila, syn soan Rechiar, waard yn 456 ferslein troch de Fisigoaten ûnder lieding fan Theoderik II yn de slach oan de Urbicus. Hjirnei waarden de Sueben in skoft bestjoerd troch harren oerwinners.

Al gauris lokte it de Sueben harren unôfhinklikhied werom te krijen. Sy waarden wer troch harren eigen kenings bestjoerd mar moasten wol in grut part fan Spanje ôfstean oan de Fisigoaten en bleau sy under Fisigoatyske ynfloed stean. Yn 465 gongen de Sueben alligearre oer ta it roomske leauwens.

De dea fan Rechiar soargde foar in splitsing fan it Suebyske folk. Aioulf (456-457) en Framta (457-458) ferdielden it ryk ûnderienoar; lykwols as fazalen fan de Fisigoaten. Ûnder Maldras wienen de Sueben wer koart werenigd, wernei opnei in splitsing folgde tusken Richimund (459-463), Frumar (459-463) en Remismund (459-469). Dizze lêtste soargde der wer foar dat de wereniging yn 463 foargoed wie. De skeidnis oer de periode tusken 468 oant 560 is hielendol ûnbekend. Yn 585 waard it ryk fan de Sueben foargoed ferslein troch de Fisigoaten ûnder lieding fan Leovigild.

[bewurkje seksje] Literatuur

• Ferdinand Lot, De Germaansche invasies. De versmelting van de Barbaarsche en Romeinsche wereld, Den Haag, 1939, s. 213.