José María Queipo de Llano Ruíz de Saravia
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
José María Queipo de Llano Ruíz de Saravia (Oviedo 26 de novembro de 1786 - París 16 de setembro de 1843). Conde de Toreno e Vizconde de Matarosa, político e escritor español.
Cursou Humanidades e Ciencias en Cuenca, Salamanca e Madrid. Regresa a Asturias onde forma parte da xunta revolucionaria durante a Guerra da Independencia Española, para ser logo membro das Cortes de Cádiz.
Tivo que fuxir a Lisboa ao ser acusado de afrancesado, máis tarde pasa a vivir a París, Londres e Berlín, para voltar a España como deputado, para volver a fuxir esperando unha amnistía por parte de Fernando VII. En Francia publicou a sua primeira obra sobre a Guerra da Independencia. Coa amnistía xeral e coa morte do rei, é nomeado Ministro de Facenda no goberno de Francisco Martínez de la Rosa.
Tras o goberno de Mendizábal, ocupou a presidencia do Goberno o 7 de xuño de 1835, tendo que convivir cos levantamentos en toda España. Tras o seu fracaso marchou a París onde morreu en 1843.
| Reinado de Isabel II de España | ||
|---|---|---|
Segue a: Francisco Martínez de la Rosa |
José María Queipo de Llano Ruíz de Saravia (1835-1835) |
Precede a: Miguel Ricardo de Álava |
| Presidente do Goberno de España | ||
