Lingua italiana
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Italiano (Italiano) | |
---|---|
Falada en: | Italia e outros 29 países |
Rexión do planeta: | Europa (principal) |
Total de falantes: | 70 millóns |
Posición: | 21 |
Família lingüística: | Linguas indoeuropeas linguas romances |
Status oficial | |
Língua oficial de: | Italia, Suiza, Vaticano, San Marino, Eslovenia, Croacia (rexión de Istria), e Unión Europea |
Regulada por: | Accademia della Crusca |
Codificacións | |
ISO 639-1 | it |
ISO 639-2 | ita |
Véxase tamén: Linguas indoeuropeas – Lingua |
O Italiano ou lingua italiana é unha lingua pertencente ao grupo das linguas romances, da familia das linguas indoeuropeas. Existe un gran número de dialectos neo-romances. O italiano é a lingua oficial de Italia, de San Marino, de Suíza e da Cidade do Vaticano. Tamén se fala a distintos niveis en Somalia, Libia, o Mónaco, Malta, a illa de Córcega e Albania.
![]() |
Linguas oficiais da Unión Europea | ![]() |
---|---|---|
Búlgaro | Checo | Dinamarqués | Neerlandés | Inglés | Estoniano | Finés | Francés Alemán | Grego | Húngaro | Irlandés | Italiano | Letón | Lituano | Maltés Polaco | Portugués | Romanés | Eslovaco | Esloveno | Castelán | Sueco |
||
Fonte: Sitio da Unión Europea |
Linguas románicas con tradición literaria |
---|
aragonés | asturiano ou leonés | castelán ou español | catalán | dálmata* | francés | francoprovenzal | galego | italiano | lombardo | occitano | portugués | retorrománico | romanés | sardo |
* lingua extinguida |