Víetnamstríðið
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Víetnamstríðið var styrjöld þar sem tókust á her Norður-Víetnam, Þjóðarfylkingin fyrir frelsun Suður-Víetnam, einnig þekkt sem Víet-Kong, og bandamenn þeirra og her Suður-Víetnam og bandamenn hans, einkum Bandaríkjamenn sem misstu tæplega 60.000 menn í stríðinu. Stríðið stóð frá 1959 til 1975 og er talið að um 900.000 hermenn hafi látið lífið og um ein milljón óbreyttra borgara.
Meginorsök stríðsins var tvískipting landsins eftir Stríðið í Indókína 1946 til 1954 þar sem sjálfstæðissinnum, Víet-Minh, tókst ekki að ná völdum í suðurhluta landsins í baráttu þeirra fyrir sjálfstæði frá Frakklandi. Að mörgu leyti var Víetnamstríðið eins konar leppstríð þar sem risaveldin í Kalda stríðinu tókust á óbeint gegnum bandamenn sína í Víetnam.
Aðalbandamenn Norður-Víetnam og skæruliða Víet-Kong voru meðal annars Sovétríkin og Kínverska alþýðulýðveldið, á meðan aðalbandamenn stjórnarinnar í Suður-Víetnam voru Bandaríkin, Ástralía, Taíland, Filippseyjar og Nýja-Sjáland. Aðallega voru það þó Bandaríkin sem sendu stóra herflokka til að taka þátt í átökunum í Víetnam frá 1965.
Víetnamstríðinu lauk 30. apríl 1975 með falli Saígon í hendur hers Norður-Víetnam.
