Esperanto

Vun Wikipedia

Esperanto
Warrt snackt in:	över de ganze Eer hen
Sprekertall:	unbekannt, bi 12.000 sünd in de verschedenen Verenen
Linguistisch Klassifikatschoon:	Konstrueerte Spraken Plaanspraken Internatschonale Plaanspraken Esperanto
Offiziellen Status
Amtsspraak in:
Spraakkoods
ISO 639-1:	eo
ISO 639-2 (B):	epo
ISO 639-2 (T):	epo
ISO 639-3:	{{{ISO3}}}
SIL:	[1]

Esperanto is en Spraak, wat in dat Johr 1887 plaant worden is. De Dokter för Ogenheelkunn Ludwik Lejzer Zamenhof, wo in de domalig Russland leevt hett, konstrueerde en Grammatik, wat blots 16 Regeln hett. Esperanto is en egen Spraak, wat Wöör vör allens ut den Latien nahmen hett or ut Dochterspraken vun 't Latien, de romaansche Spraken Franzöösch, Italieensch, Spaanisch un Portugiesch, man ok welke ut Hoochdüütsch, Greeksch un annere Spraken.

Esperanto warrt regelmatig opschreven. Esperanto hett en Alphabet, wat anners is as dat nedderdüütsche Alphabet: Grote Bookstaven:

• A - B - C - Ĉ - D - E - F - G - Ĝ - H - Ĥ - I - J - Ĵ - K - L - M - N - O - P - R - S - Ŝ - T - U - Ŭ - V - Z

Lütte Bookstaven:

• a - b - c - ĉ - d - e - f - g - ĝ - h - ĥ - i - j - ĵ - k - l - m - n - o - p - r - s - ŝ - t - u - ŭ - v - z

Anners as de mehrsten Plaanspraken is Esperanto nich blots en Projekt bleven. Dat gifft nu in de hele Welt Minschen, de Esperanto snacken un schrieven doot.

Zamenhof hett nich an sien Recht an de Spraak fasthollen. So kunn se vun Anfang an vörankamen dordörch, dat se bruukt warrt, so as annere Spraken ok. De Spraak hett sik bannig entwickelt, över de Basis is stabil, so dat man de ole Texten vun Zamenhof ümmer noch perfekt verstaht.

Textproov
La akcento estas sur la antaŭlasta silabo. La kernon de la silabo formas vokalo. Vokaloj ludas grandan rolon en la ritmo de la parolo. Substantivoj finiĝas per -o, adjektivoj per -a. La signo de la pluralo estas -j. La pluralo de „lasta vorto“ estas „lastaj vortoj“.

[Ännern] Weblenken

• Wikipedia op Esperanto

• Annere Plaanspraken sünd:
  • Volapük (Volapüksch)
  • Ido
  • Interlingua