Esperanto
De Wikipedio
Esperanto esas internaciona auxiliara linguo, l' "avo" di Ido, qua esis reformo ye 1907 de Delegitaro. Olua nomo venas de Doktoro Esperanto, quo esis la plumnomo quo Ludwig Zamenhof uzis kande ilu publikigis la bazo di linguo, ye 1887. L'intenco di Zamenhof esis krear facila, flexebla, e neutra linguo por internaciona komuniko.
Esperanto esas oficala linguo nulaloke, ma olu esas tre populara inter komuneso ek 100 000 – 2 000 000 parolanti. Esas aproximata, ke existas mem 2 000 ennaskita parolanti.[1]
Nun Esperanto esas por multa aferi, inter altri turismo, kultura permuto, literaturo, televiziono, radio, e linguo-instrukto. Kelka stati ofrar Esperanto-kursi. Esas trovita, ke Esperanto esas utila por lernar altra lingui tarde.
[redaktar] Historio
Esperanto esis kreita ye 1870–1880 da Poloniana okulo-doktoro Ludovic Lazarus Zamenhof. Ilu publikigis la unesma gramatiko di Esperanto ye julio 1887, pos ilu developis la linguo por dek yari. Zamenhof tradukis literaturo, e skribis originala prozi e versi. La quanto di parolanti kreskis rapide dum la posa yardeki, unesme en Rusiana Imperio ed esta Europa, lore en westa Europa, Ameriki, Chinia e Japonia. L'unesma kongreso di Esperanto-parolanti organizis en Boulogne-sur-Mer, nord-Francia. Pose internaciona kongresi esis organizata en kin kontinenti omna yaro ecepte dum duesma mondo-milito. La kongresi esas generale asistata da 2 000 – 3 000 homi, kelkafoye mem 6 000 homi.
[redaktar] Fonti
[redaktar] Extera ligili
